اشعار و یادداشت های« مذهب زمان من» که بین سال‌های 1955 تا ژوئیه 1960 نوشته شد و برای اولین بار در سال 1961 منتشر شد، تمام جامعه‌ای را که در آشفتگی قرار دارد، در شعر بیان می‌کند. پازولینی با استفاده از لحن صریح خود در مواقعی که لازم بداند، از هیچ چیز عقب نشینی نمی کند و از هر مطلب استدلالی ممکن استفاده می کند: از متافیزیکی تا دیالکتیکی، طرح ها و ایدئولوژی هایی را پیشنهاد می کند که - همانطور که در هفته نامه توضیح خواهد داد. "آنها نه تنها عقاید سیاسی هستند، بلکه در کنار هم شاعرانه هستند؛ یعنی دستخوش آن دگرگونی ریشه ای کیفیت شده اند که فرآیند سبکی است". در این مجموعه، پازولینی می تواند به طور شاعرانه تمام اشتیاق مدنی سرکوب ناپذیر خود، گرسنگی سیری ناپذیر برای زندگی و میل مقاومت ناپذیر برای درک و احساس را به اجرا بگذارد.
کتاب مذهب زمان من
مازیار
پیر پائولو پازولینی
