کتاب اشغال
نویسنده:
بهرام بیضایی
3.5
از
1
رأی
زودترین زمان ارسال:
2 بهمن
٪15
127500
معرفی کتاب اشغال
"اشغال" فیلمنامه‌ایست به قلم "بهرام بیضایی" که با وجود داستانی ساده، روایتی تاثیرگذار از یک برهه‌ی تاریخی مهم را ارائه می‌دهد. افراد ناشناس که شبیه ماموران حکومتی هستند، یک مرد را به نام فکرت از محل کارش که یکی از ادارات است، می‌ربایند. فکرت همسری دارد به نام عالیه که بازیگر تئاتر است و عالیه برای پیدا کردن شوهرش، جهان جنگ‌زده‌ی سالهای 1320 تا 1325 را زیر و رو می‌کند. به این ترتیب در تلاش عالیه برای پیدا کردن فکرت، "اشغال" به بستری برای کاوش دنیایی گمشده در آن عصر و انتقاد از فرهنگ سیاسی حاکم بر ایران تبدیل می‌شود. به طور واضح می‌توان دید که آنچه فیلمنامه "اشغال" از "بهرام بیضایی" را متمایز می‌کند، تنها داستان آن نیست؛ بلکه نحوه روایت و به تصویر کشیدن آن در هر صحنه است که بسیاری از ایرادات رفتاری، فرهنگی و سیاسی در حاکمیت وقت را نشان می‌دهد.
آنچه در "اشغال" گفته می‌شود داستان یک جست‌وجو است، اما موضوع پیدا کردن گمشده نیست، بلکه ناتوانی در یافتن آن است. داستان در مورد زنی است که برمی‌خیزد، می‌ایستد و فریاد می‌زند و کائنات در طرف دیگر ایستاده و سکون را تهدید می‌کند. "اشغال" در یکی از پرتلاطم‌ترین دوره‌های تاریخ کنونی ایران قرار دارد؛ سالهای "اشغال" ایران توسط متفقین در طول جنگ جهانی دوم، زمانی که نیروهای خارجی میهن ما را راهرویی برای کمک به جبهه شرق می‌دیدند.
"بهرام بیضایی" تمام صحنه سقوط یک کشور را به تصویر می‌کشد و داستان خیانت، فریب، ظلم، نافرمانی و سرگردانی جمعی، و به طور خلاصه، یک بیماری تاریخی اما بدون انقضا را برای ملتی تعریف می‌کند که به نظر می‌رسد در سرنوشت خود تکرار می‌شوند.
آنچه در "اشغال" گفته می‌شود داستان یک جست‌وجو است، اما موضوع پیدا کردن گمشده نیست، بلکه ناتوانی در یافتن آن است. داستان در مورد زنی است که برمی‌خیزد، می‌ایستد و فریاد می‌زند و کائنات در طرف دیگر ایستاده و سکون را تهدید می‌کند. "اشغال" در یکی از پرتلاطم‌ترین دوره‌های تاریخ کنونی ایران قرار دارد؛ سالهای "اشغال" ایران توسط متفقین در طول جنگ جهانی دوم، زمانی که نیروهای خارجی میهن ما را راهرویی برای کمک به جبهه شرق می‌دیدند.
"بهرام بیضایی" تمام صحنه سقوط یک کشور را به تصویر می‌کشد و داستان خیانت، فریب، ظلم، نافرمانی و سرگردانی جمعی، و به طور خلاصه، یک بیماری تاریخی اما بدون انقضا را برای ملتی تعریف می‌کند که به نظر می‌رسد در سرنوشت خود تکرار می‌شوند.
درباره بهرام بیضایی
بهرام بیضایی (زاده ۵ دی‌ماه ۱۳۱۷ در تهران) کارگردان سینما و تئاتر و نمایش‌نامه نویس و فیلمنامه نویس و پژوهشگر ایرانی است.
بیضایی علاوه بر کارگردانی و نمایش‌نامه نویسی، در سینما عرصه‌های دیگری چون تدوین، ساخت عنوان بندی و تهیه کنندگی را هم تجربه کرده‌است.
وی کارگردان برخی از بهترین و ماندگارترین آثار سینمای تاریخ ایران است.چریکه تارا، مرگ یزدگرد، باشو غریبه کوچک، شاید وقتی دیگر، مسافران و سگ کشی از مهم‌ترین آثار وی هستند.
خانواده‌اش اهل کاشان و آن‌گونه که خود بیضایی نوشته در کار تعزیه بودند. او تحصیلات دانشگاهیش را در رشته ادبیات ناتمام گذاشت و در سال ۱۳۳۸ به استخدام اداره کل ثبت اسناد و املاک دماوند درآمد. در سال ۱۳۴۱ به اداره هنرهای دراماتیک که بعدها به اداره برنامه‌های تئاتر تغییر نام داد منتقل شد. در سال ۱۳۴۴ با منیراعظم رامین فر ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه فرزند به نام‌های نیلوفر متولد ۱۳۴۵، ارژنگ متولد ۱۳۴۶ (فوت شده در صد روزگی) و نگار متولد ۱۳۵۱ می‌باشد. او یکی از پایه گذاران و اعضای اصلی کانون نویسندگان ایران در سال ۱۳۴۷ بود که درسال ۱۳۵۷ از آن کانون کناره گیری کرد. در سال ۱۳۴۸ به عنوان استاد مدعو با دانشگاه تهران همکاری کرد. در سال ۱۳۵۲ از اداره برنامه‌های تئاتر به دانشگاه تهران به عنوان استادیار تمام وقت نمایش دانشکده هنرهای زیبا و مدیریت رشته هنرهای نمایشی انتقال یافت. در سال ۱۳۶۰ پس از بیست سال کار دولتی از دانشگاه تهران اخراج شد. در سالهای ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۶ خانواده‌اش از ایران مهاجرت کردند. در سال ۱۳۶۵ پدرش استاد نعمت الله(ذکایی)بیضایی مرحوم شد. او در سال ۱۳۷۱ با مژده شمسایی ازدواج کرد. فرزند آخرش نیاسان در سال ۱۳۷۴ متولد شد و مادرش نیره موافق در سال ۱۳۸۰ وفات یافت.
فعالیت سینمایی را با فیلم‌برداری یک فیلم هشت میلیمتری چهار دقیقه‌ای سیاه و سفید در سال ۱۳۴۱ آغاز کرد. پس از ساخت فیلم کوتاه «عموسبیلو» در سال ۱۳۴۹، اولین فیلم بلندش رگبار را در سال ۱۳۵۰ ساخت. چریکه تارا و مرگ یزدگرد فیلمهایی که او در سالهای ۱۳۵۷ و ۱۳۶۰ ساخت تاکنون در محاق توقیف می‌باشند. او در سالهای پیش و پس از انقلاب برای ساختن فیلم‌های خود با مشکلات و سنگ اندازی‌های بسیاری روبرو بوده‌است. او تا کنون ۹ فیلم بلند و ۴ فیلم کوتاه ساخته‌است و آخرین فیلمی که از او پس از ۱۰ سال به نمایش عمومی درآمد سگ کشی (۱۳۸۰) بود که با استقبال گسترده منتقدان و مردم روبرو شد.
بیضایی علاوه بر کارگردانی و نمایش‌نامه نویسی، در سینما عرصه‌های دیگری چون تدوین، ساخت عنوان بندی و تهیه کنندگی را هم تجربه کرده‌است.
وی کارگردان برخی از بهترین و ماندگارترین آثار سینمای تاریخ ایران است.چریکه تارا، مرگ یزدگرد، باشو غریبه کوچک، شاید وقتی دیگر، مسافران و سگ کشی از مهم‌ترین آثار وی هستند.
خانواده‌اش اهل کاشان و آن‌گونه که خود بیضایی نوشته در کار تعزیه بودند. او تحصیلات دانشگاهیش را در رشته ادبیات ناتمام گذاشت و در سال ۱۳۳۸ به استخدام اداره کل ثبت اسناد و املاک دماوند درآمد. در سال ۱۳۴۱ به اداره هنرهای دراماتیک که بعدها به اداره برنامه‌های تئاتر تغییر نام داد منتقل شد. در سال ۱۳۴۴ با منیراعظم رامین فر ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه فرزند به نام‌های نیلوفر متولد ۱۳۴۵، ارژنگ متولد ۱۳۴۶ (فوت شده در صد روزگی) و نگار متولد ۱۳۵۱ می‌باشد. او یکی از پایه گذاران و اعضای اصلی کانون نویسندگان ایران در سال ۱۳۴۷ بود که درسال ۱۳۵۷ از آن کانون کناره گیری کرد. در سال ۱۳۴۸ به عنوان استاد مدعو با دانشگاه تهران همکاری کرد. در سال ۱۳۵۲ از اداره برنامه‌های تئاتر به دانشگاه تهران به عنوان استادیار تمام وقت نمایش دانشکده هنرهای زیبا و مدیریت رشته هنرهای نمایشی انتقال یافت. در سال ۱۳۶۰ پس از بیست سال کار دولتی از دانشگاه تهران اخراج شد. در سالهای ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۶ خانواده‌اش از ایران مهاجرت کردند. در سال ۱۳۶۵ پدرش استاد نعمت الله(ذکایی)بیضایی مرحوم شد. او در سال ۱۳۷۱ با مژده شمسایی ازدواج کرد. فرزند آخرش نیاسان در سال ۱۳۷۴ متولد شد و مادرش نیره موافق در سال ۱۳۸۰ وفات یافت.
فعالیت سینمایی را با فیلم‌برداری یک فیلم هشت میلیمتری چهار دقیقه‌ای سیاه و سفید در سال ۱۳۴۱ آغاز کرد. پس از ساخت فیلم کوتاه «عموسبیلو» در سال ۱۳۴۹، اولین فیلم بلندش رگبار را در سال ۱۳۵۰ ساخت. چریکه تارا و مرگ یزدگرد فیلمهایی که او در سالهای ۱۳۵۷ و ۱۳۶۰ ساخت تاکنون در محاق توقیف می‌باشند. او در سالهای پیش و پس از انقلاب برای ساختن فیلم‌های خود با مشکلات و سنگ اندازی‌های بسیاری روبرو بوده‌است. او تا کنون ۹ فیلم بلند و ۴ فیلم کوتاه ساخته‌است و آخرین فیلمی که از او پس از ۱۰ سال به نمایش عمومی درآمد سگ کشی (۱۳۸۰) بود که با استقبال گسترده منتقدان و مردم روبرو شد.
دسته بندی های کتاب اشغال
قسمت هایی از کتاب اشغال
راهرو. روز. داخلی یکی بالای نردبان است و یکی از پایین قابی می دهد و قابی می گیرد. فکرت و اتفاق می گذرند. مرد بالایی سلام آقایان. فکرت روز را خیلی زود شروع کرده اید. مرد پایین متحدالمآل آمده که تمثال اعلیحضرت سابق را پائین بکشیم و قاب اعلیحضرت جوانبخت را نصب کنیم. فکرت به خدا نصف این کاری که می کنید خیلی درست است!
آقای الهامی من به ذوق و استعداد فرد فرد شما آفرین می فرستم؛ تا تماشاگران چه بگویند! دهدشتی بله، نکته همین است. آیا در این موقعیت بیننده هنر ما را می پسندد؟ رژیسور خیال می کنید چه کسانی اصلا تئاتر می بینند؟ کسانی که از وضع ما با خبرند و می دانند که مجبوریم در پرده صحبت کنیم. دلجویی بیننده مطلب مستقیم می خواهد، کاری ندارد که ما در چه شرایطی هستیم. رژیسور اشتباه همین است! باید وضعمان را تذکر بدهیم، و این در صورتی است که توانسته باشیم این پرده را بالا ببریم.
محصولات مرتبط با کتاب اشغال
نظر کاربران در مورد "کتاب اشغال"
1 نظر تا این لحظه ثبت شده است
1 نظر تا این لحظه ثبت شده است
امروز خواندنش را تمام کردم . و تاریخ ما تکرار مکررات است . بیچاره ما ملت که در هر دوره بازیچه‌ی گروهی می‌شویم
1401/12/17
|
توسطف آرمات - کاربر سایت
6
|
پاسخ ها