کتاب آهو، سلندر، طلحک و دیگران
نویسنده:
بهرام بیضایی
5
از
1
رأی
کتاب آهو، سلندر، طلحک و دیگران
Aho, Selandar, Talhak and Others
انتشارات:
روشنگران و مطالعات زنان
٪15
51000
زودترین زمان ارسال:
2 بهمن
٪15
51000
معرفی کتاب آهو، سلندر، طلحک و دیگران
فیلمنامه سه قسمتی بهرام بیضایی. «آهو، سلندر، طلحک و دیگران» تصاویر تلخی از آدم های تباهی است که گاهی اسباب تباهی خود را به دست می آورند. بیضایی در سه اپیزود این فیلمنامه به نقد وجوه مختلف فرهنگ و جامعه ظالم و گرفتار جهل می پردازد و البته به گوشه نشینانی که برخلاف جریان شنا می کنند و آگاهانه سعی در مقاومت در برابر جهل و ظلم و تهاجم دارند. مهاجمان صحنه هر سه قسمت، شهری ویران و غارت شده با اجساد انباشته شده در پشت دیوارهای آن است. در قسمت اول فیلمنامه، داستان دختری که بر خلاف عرف رایج در مقابل ظلم و تجاوز ایستادگی می کند، روایت می شود.
بیضایی در اپیزود سوم با عنوان «تلحک و دیگران» به یکی از دغدغه‌های همیشگی خود یعنی احیای سنت‌های نمایشی ایرانی پرداخت و مثل همیشه با نگاهی جدید و متفاوت به سراغ یکی از این سنت‌ها رفت و از آن استفاده کرد. مبنایی برای رویکرد انتقادی به جامعه و تاریخ و فرهنگ قرار داده شده است. سنتی که بیضایی در این قسمت از آن وام گرفته است، جشن قدیمی میر نوروزی است. در این جشن مردم خط کشی دروغین را به جای حاکم واقعی قرار دادند و او احکام خنده داری صادر کرد که حاوی نکات انتقادی در لفافه خنده و شوخی بود. بیضایی در «تلحک و دیگران» جنبه غم انگیز سرنوشت میر نوروزی را در جامعه ای نشان می دهد که تحمل نقد را ندارد.
بیضایی در اپیزود سوم با عنوان «تلحک و دیگران» به یکی از دغدغه‌های همیشگی خود یعنی احیای سنت‌های نمایشی ایرانی پرداخت و مثل همیشه با نگاهی جدید و متفاوت به سراغ یکی از این سنت‌ها رفت و از آن استفاده کرد. مبنایی برای رویکرد انتقادی به جامعه و تاریخ و فرهنگ قرار داده شده است. سنتی که بیضایی در این قسمت از آن وام گرفته است، جشن قدیمی میر نوروزی است. در این جشن مردم خط کشی دروغین را به جای حاکم واقعی قرار دادند و او احکام خنده داری صادر کرد که حاوی نکات انتقادی در لفافه خنده و شوخی بود. بیضایی در «تلحک و دیگران» جنبه غم انگیز سرنوشت میر نوروزی را در جامعه ای نشان می دهد که تحمل نقد را ندارد.
درباره بهرام بیضایی
بهرام بیضایی (زاده ۵ دی‌ماه ۱۳۱۷ در تهران) کارگردان سینما و تئاتر و نمایشنامه نویس و فیلمنامه نویس و پژوهشگر ایرانی است.
بیضایی علاوه بر کارگردانی و نمایشنامه نویسی، در سینما عرصه‌های دیگری چون تدوین، ساخت عنوان بندی و تهیه کنندگی را هم تجربه کرده‌است.
وی کارگردان برخی از بهترین و ماندگارترین آثار سینمای تاریخ ایران است.چریکه تارا، مرگ یزدگرد، باشو غریبه کوچک، شاید وقتی دیگر، مسافران و سگ کشی از مهم‌ترین آثار وی هستند.
خانواده‌اش اهل کاشان و آن‌گونه که خود بیضایی نوشته در کار تعزیه بودند. او تحصیلات دانشگاهیش را در رشته ادبیات ناتمام گذاشت و در سال ۱۳۳۸ به استخدام اداره کل ثبت اسناد و املاک دماوند درآمد. در سال ۱۳۴۱ به اداره هنرهای دراماتیک که بعدها به اداره برنامه‌های تئاتر تغییر نام داد منتقل شد. در سال ۱۳۴۴ با منیراعظم رامین فر ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه فرزند به نام‌های نیلوفر متولد ۱۳۴۵، ارژنگ متولد ۱۳۴۶ (فوت شده در صد روزگی) و نگار متولد ۱۳۵۱ می‌باشد. او یکی از پایه گذاران و اعضای اصلی کانون نویسندگان ایران در سال ۱۳۴۷ بود که درسال ۱۳۵۷ از آن کانون کناره گیری کرد. در سال ۱۳۴۸ به عنوان استاد مدعو با دانشگاه تهران همکاری کرد. در سال ۱۳۵۲ از اداره برنامه‌های تئاتر به دانشگاه تهران به عنوان استادیار تمام وقت نمایش دانشکده هنرهای زیبا و مدیریت رشته هنرهای نمایشی انتقال یافت. در سال ۱۳۶۰ پس از بیست سال کار دولتی از دانشگاه تهران اخراج شد. در سالهای ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۶ خانواده‌اش از ایران مهاجرت کردند. در سال ۱۳۶۵ پدرش استاد نعمت الله(ذکایی)بیضایی مرحوم شد. او در سال ۱۳۷۱ با مژده شمسایی ازدواج کرد. فرزند آخرش نیاسان در سال ۱۳۷۴ متولد شد و مادرش نیره موافق در سال ۱۳۸۰ وفات یافت.
فعالیت سینمایی را با فیلم‌برداری یک فیلم هشت میلیمتری چهار دقیقه‌ای سیاه و سفید در سال ۱۳۴۱ آغاز کرد. پس از ساخت فیلم کوتاه «عموسبیلو» در سال ۱۳۴۹، اولین فیلم بلندش رگبار را در سال ۱۳۵۰ ساخت. چریکه تارا و مرگ یزدگرد فیلمهایی که او در سالهای ۱۳۵۷ و ۱۳۶۰ ساخت تاکنون در محاق توقیف می‌باشند. او در سالهای پیش و پس از انقلاب برای ساختن فیلم‌های خود با مشکلات و سنگ اندازی‌های بسیاری روبرو بوده‌است. او تا کنون ۹ فیلم بلند و ۴ فیلم کوتاه ساخته‌است و آخرین فیلمی که از او پس از ۱۰ سال به نمایش عمومی درآمد سگ کشی (۱۳۸۰) بود که با استقبال گسترده منتقدان و مردم روبرو شد.
بیضایی علاوه بر کارگردانی و نمایشنامه نویسی، در سینما عرصه‌های دیگری چون تدوین، ساخت عنوان بندی و تهیه کنندگی را هم تجربه کرده‌است.
وی کارگردان برخی از بهترین و ماندگارترین آثار سینمای تاریخ ایران است.چریکه تارا، مرگ یزدگرد، باشو غریبه کوچک، شاید وقتی دیگر، مسافران و سگ کشی از مهم‌ترین آثار وی هستند.
خانواده‌اش اهل کاشان و آن‌گونه که خود بیضایی نوشته در کار تعزیه بودند. او تحصیلات دانشگاهیش را در رشته ادبیات ناتمام گذاشت و در سال ۱۳۳۸ به استخدام اداره کل ثبت اسناد و املاک دماوند درآمد. در سال ۱۳۴۱ به اداره هنرهای دراماتیک که بعدها به اداره برنامه‌های تئاتر تغییر نام داد منتقل شد. در سال ۱۳۴۴ با منیراعظم رامین فر ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه فرزند به نام‌های نیلوفر متولد ۱۳۴۵، ارژنگ متولد ۱۳۴۶ (فوت شده در صد روزگی) و نگار متولد ۱۳۵۱ می‌باشد. او یکی از پایه گذاران و اعضای اصلی کانون نویسندگان ایران در سال ۱۳۴۷ بود که درسال ۱۳۵۷ از آن کانون کناره گیری کرد. در سال ۱۳۴۸ به عنوان استاد مدعو با دانشگاه تهران همکاری کرد. در سال ۱۳۵۲ از اداره برنامه‌های تئاتر به دانشگاه تهران به عنوان استادیار تمام وقت نمایش دانشکده هنرهای زیبا و مدیریت رشته هنرهای نمایشی انتقال یافت. در سال ۱۳۶۰ پس از بیست سال کار دولتی از دانشگاه تهران اخراج شد. در سالهای ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۶ خانواده‌اش از ایران مهاجرت کردند. در سال ۱۳۶۵ پدرش استاد نعمت الله(ذکایی)بیضایی مرحوم شد. او در سال ۱۳۷۱ با مژده شمسایی ازدواج کرد. فرزند آخرش نیاسان در سال ۱۳۷۴ متولد شد و مادرش نیره موافق در سال ۱۳۸۰ وفات یافت.
فعالیت سینمایی را با فیلم‌برداری یک فیلم هشت میلیمتری چهار دقیقه‌ای سیاه و سفید در سال ۱۳۴۱ آغاز کرد. پس از ساخت فیلم کوتاه «عموسبیلو» در سال ۱۳۴۹، اولین فیلم بلندش رگبار را در سال ۱۳۵۰ ساخت. چریکه تارا و مرگ یزدگرد فیلمهایی که او در سالهای ۱۳۵۷ و ۱۳۶۰ ساخت تاکنون در محاق توقیف می‌باشند. او در سالهای پیش و پس از انقلاب برای ساختن فیلم‌های خود با مشکلات و سنگ اندازی‌های بسیاری روبرو بوده‌است. او تا کنون ۹ فیلم بلند و ۴ فیلم کوتاه ساخته‌است و آخرین فیلمی که از او پس از ۱۰ سال به نمایش عمومی درآمد سگ کشی (۱۳۸۰) بود که با استقبال گسترده منتقدان و مردم روبرو شد.
دسته بندی های کتاب آهو، سلندر، طلحک و دیگران
مقالات مرتبط با کتاب آهو، سلندر، طلحک و دیگران
نمایشنامه های ضروری برای علاقه مندان به بازیگری
ادامه مقاله
مسیر پر فراز و نشیب نمایشنامه ها در قرن بیستم
در اوایل قرن بیستم و در اغلب کشورهای اروپایی، تمایزی میان نمایش های ساده و خیابانی با آثار جدی تر به وجود آمد.
محصولات مرتبط با کتاب آهو، سلندر، طلحک و دیگران
نظر کاربران در مورد "کتاب آهو، سلندر، طلحک و دیگران"
2 نظر تا این لحظه ثبت شده است
2 نظر تا این لحظه ثبت شده است
وقتی کتاب‌های استاد بیضایی رو میخونم حظ می‌کنم هم از تبحرشون در استفاده از کلمات و هم نگاهشون و هم زمان تاسف هم میخورم واقعا حیفه که هم عصر چنین نخبه ای هستیم ولی مانع ارتباطی بسیاری برامون ساختن!
1401/06/30
|
توسطImfarza
6
|
پاسخ ها
متن خوبی بود و همچنین عالی👐🏻
1400/09/09
|
توسطمحیا - کاربر سایت
1
|
پاسخ ها