کتاب عیارنامه
نویسنده:
بهرام بیضایی
4.5
از
1
رأی
زودترین زمان ارسال:
2 بهمن
٪15
59500
معرفی کتاب عیارنامه
عیارنامه فیلمنامه‌ای است نوشتۀ بهرام بیضایی، نویسنده، کارگردان و هنرمند سرشناس ایرانی. این فیلمنامه که هیچ‌گاه امکان ساخت نیافت، نخستین بار در 1363 منتشر شد و پس از آن چاپ‌های متعددی داشته است.
داستان عیارنامه مانند برخی دیگر از آثار بیضایی در دورۀ حملۀ مغول یا همان ایلغاریان اتفاق می‌افتد. دستمایۀ داستان زندگی پهلوانی نامدار است که مردم همه به او پشت‌گرم بوده‌اند اما حالا همسرش، سلام خاتون، در غیبت او درگذشته است و پهلوان آشفته بر سر خاک همسر عهد می‌بندد که در چهرۀ زنی دیگر بنگرد و نه هرگز دیگر سلاح به دست گیرد. او خبر ندارد که این پایانی که در خیال آورده درواقع آغاز ماجراست. داستان با ورود پهلوانی جوان که به‌دنبال آموختن رسوم عیاری است، رنگی تازه می‌گیرد، اما جوانک پهلوان دروغ گفته و فرزند پهلوانی نیست که پیشتر ادعای فرزندی او را داشته است. پهللوان هرچند پی به دروغ پسرک می‌برد، اما چون او را شیفتۀ یادگیری می‌یابد، می‌پذیرد که به آموزش دهد و روزی حین تمرین دروغ دیگر جوانک فاش می‌شود که پسر نیست و زنی است سها نام. زن به پهلوان می‌گوید که شوهر و دختر کوچکش را ایلغاریان کشته‌اند، اما باز هم این تمام حقیقت نیست و سها در حقیقت مأمور مخفی ایلغاریان است. سها دل به پهلوان باخته و پهلوان هم به‌رغم سوگندش به عشق سها گرفتار شده است و این پایان داستان را از نوعی دیگر رقم می‌زند. عیارنامه، همچون بسیاری از آثار بیضایی، زبانی درخشان، کهن‌گونه و سرشار از کنایه و اشاره دارد. ایجاز و سرعت دیالوگ‌ها، مناسب متن است و فضای پهلوانی و رزمی را استادانه به‌تصویر کشیده است.
داستان عیارنامه مانند برخی دیگر از آثار بیضایی در دورۀ حملۀ مغول یا همان ایلغاریان اتفاق می‌افتد. دستمایۀ داستان زندگی پهلوانی نامدار است که مردم همه به او پشت‌گرم بوده‌اند اما حالا همسرش، سلام خاتون، در غیبت او درگذشته است و پهلوان آشفته بر سر خاک همسر عهد می‌بندد که در چهرۀ زنی دیگر بنگرد و نه هرگز دیگر سلاح به دست گیرد. او خبر ندارد که این پایانی که در خیال آورده درواقع آغاز ماجراست. داستان با ورود پهلوانی جوان که به‌دنبال آموختن رسوم عیاری است، رنگی تازه می‌گیرد، اما جوانک پهلوان دروغ گفته و فرزند پهلوانی نیست که پیشتر ادعای فرزندی او را داشته است. پهللوان هرچند پی به دروغ پسرک می‌برد، اما چون او را شیفتۀ یادگیری می‌یابد، می‌پذیرد که به آموزش دهد و روزی حین تمرین دروغ دیگر جوانک فاش می‌شود که پسر نیست و زنی است سها نام. زن به پهلوان می‌گوید که شوهر و دختر کوچکش را ایلغاریان کشته‌اند، اما باز هم این تمام حقیقت نیست و سها در حقیقت مأمور مخفی ایلغاریان است. سها دل به پهلوان باخته و پهلوان هم به‌رغم سوگندش به عشق سها گرفتار شده است و این پایان داستان را از نوعی دیگر رقم می‌زند. عیارنامه، همچون بسیاری از آثار بیضایی، زبانی درخشان، کهن‌گونه و سرشار از کنایه و اشاره دارد. ایجاز و سرعت دیالوگ‌ها، مناسب متن است و فضای پهلوانی و رزمی را استادانه به‌تصویر کشیده است.
درباره بهرام بیضایی
بهرام بیضایی (زاده ۵ دی‌ماه ۱۳۱۷ در تهران) کارگردان سینما و تئاتر و نمایشنامه نویس و فیلمنامه نویس و پژوهشگر ایرانی است.
بیضایی علاوه بر کارگردانی و نمایشنامه نویسی، در سینما عرصه‌های دیگری چون تدوین، ساخت عنوان بندی و تهیه کنندگی را هم تجربه کرده‌است.
وی کارگردان برخی از بهترین و ماندگارترین آثار سینمای تاریخ ایران است.چریکه تارا، مرگ یزدگرد، باشو غریبه کوچک، شاید وقتی دیگر، مسافران و سگ کشی از مهم‌ترین آثار وی هستند.
خانواده‌اش اهل کاشان و آن‌گونه که خود بیضایی نوشته در کار تعزیه بودند. او تحصیلات دانشگاهیش را در رشته ادبیات ناتمام گذاشت و در سال ۱۳۳۸ به استخدام اداره کل ثبت اسناد و املاک دماوند درآمد. در سال ۱۳۴۱ به اداره هنرهای دراماتیک که بعدها به اداره برنامه‌های تئاتر تغییر نام داد منتقل شد. در سال ۱۳۴۴ با منیراعظم رامین فر ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه فرزند به نام‌های نیلوفر متولد ۱۳۴۵، ارژنگ متولد ۱۳۴۶ (فوت شده در صد روزگی) و نگار متولد ۱۳۵۱ می‌باشد. او یکی از پایه گذاران و اعضای اصلی کانون نویسندگان ایران در سال ۱۳۴۷ بود که درسال ۱۳۵۷ از آن کانون کناره گیری کرد. در سال ۱۳۴۸ به عنوان استاد مدعو با دانشگاه تهران همکاری کرد. در سال ۱۳۵۲ از اداره برنامه‌های تئاتر به دانشگاه تهران به عنوان استادیار تمام وقت نمایش دانشکده هنرهای زیبا و مدیریت رشته هنرهای نمایشی انتقال یافت. در سال ۱۳۶۰ پس از بیست سال کار دولتی از دانشگاه تهران اخراج شد. در سالهای ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۶ خانواده‌اش از ایران مهاجرت کردند. در سال ۱۳۶۵ پدرش استاد نعمت الله(ذکایی)بیضایی مرحوم شد. او در سال ۱۳۷۱ با مژده شمسایی ازدواج کرد. فرزند آخرش نیاسان در سال ۱۳۷۴ متولد شد و مادرش نیره موافق در سال ۱۳۸۰ وفات یافت.
فعالیت سینمایی را با فیلم‌برداری یک فیلم هشت میلیمتری چهار دقیقه‌ای سیاه و سفید در سال ۱۳۴۱ آغاز کرد. پس از ساخت فیلم کوتاه «عموسبیلو» در سال ۱۳۴۹، اولین فیلم بلندش رگبار را در سال ۱۳۵۰ ساخت. چریکه تارا و مرگ یزدگرد فیلمهایی که او در سالهای ۱۳۵۷ و ۱۳۶۰ ساخت تاکنون در محاق توقیف می‌باشند. او در سالهای پیش و پس از انقلاب برای ساختن فیلم‌های خود با مشکلات و سنگ اندازی‌های بسیاری روبرو بوده‌است. او تا کنون ۹ فیلم بلند و ۴ فیلم کوتاه ساخته‌است و آخرین فیلمی که از او پس از ۱۰ سال به نمایش عمومی درآمد سگ کشی (۱۳۸۰) بود که با استقبال گسترده منتقدان و مردم روبرو شد.
بیضایی علاوه بر کارگردانی و نمایشنامه نویسی، در سینما عرصه‌های دیگری چون تدوین، ساخت عنوان بندی و تهیه کنندگی را هم تجربه کرده‌است.
وی کارگردان برخی از بهترین و ماندگارترین آثار سینمای تاریخ ایران است.چریکه تارا، مرگ یزدگرد، باشو غریبه کوچک، شاید وقتی دیگر، مسافران و سگ کشی از مهم‌ترین آثار وی هستند.
خانواده‌اش اهل کاشان و آن‌گونه که خود بیضایی نوشته در کار تعزیه بودند. او تحصیلات دانشگاهیش را در رشته ادبیات ناتمام گذاشت و در سال ۱۳۳۸ به استخدام اداره کل ثبت اسناد و املاک دماوند درآمد. در سال ۱۳۴۱ به اداره هنرهای دراماتیک که بعدها به اداره برنامه‌های تئاتر تغییر نام داد منتقل شد. در سال ۱۳۴۴ با منیراعظم رامین فر ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه فرزند به نام‌های نیلوفر متولد ۱۳۴۵، ارژنگ متولد ۱۳۴۶ (فوت شده در صد روزگی) و نگار متولد ۱۳۵۱ می‌باشد. او یکی از پایه گذاران و اعضای اصلی کانون نویسندگان ایران در سال ۱۳۴۷ بود که درسال ۱۳۵۷ از آن کانون کناره گیری کرد. در سال ۱۳۴۸ به عنوان استاد مدعو با دانشگاه تهران همکاری کرد. در سال ۱۳۵۲ از اداره برنامه‌های تئاتر به دانشگاه تهران به عنوان استادیار تمام وقت نمایش دانشکده هنرهای زیبا و مدیریت رشته هنرهای نمایشی انتقال یافت. در سال ۱۳۶۰ پس از بیست سال کار دولتی از دانشگاه تهران اخراج شد. در سالهای ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۶ خانواده‌اش از ایران مهاجرت کردند. در سال ۱۳۶۵ پدرش استاد نعمت الله(ذکایی)بیضایی مرحوم شد. او در سال ۱۳۷۱ با مژده شمسایی ازدواج کرد. فرزند آخرش نیاسان در سال ۱۳۷۴ متولد شد و مادرش نیره موافق در سال ۱۳۸۰ وفات یافت.
فعالیت سینمایی را با فیلم‌برداری یک فیلم هشت میلیمتری چهار دقیقه‌ای سیاه و سفید در سال ۱۳۴۱ آغاز کرد. پس از ساخت فیلم کوتاه «عموسبیلو» در سال ۱۳۴۹، اولین فیلم بلندش رگبار را در سال ۱۳۵۰ ساخت. چریکه تارا و مرگ یزدگرد فیلمهایی که او در سالهای ۱۳۵۷ و ۱۳۶۰ ساخت تاکنون در محاق توقیف می‌باشند. او در سالهای پیش و پس از انقلاب برای ساختن فیلم‌های خود با مشکلات و سنگ اندازی‌های بسیاری روبرو بوده‌است. او تا کنون ۹ فیلم بلند و ۴ فیلم کوتاه ساخته‌است و آخرین فیلمی که از او پس از ۱۰ سال به نمایش عمومی درآمد سگ کشی (۱۳۸۰) بود که با استقبال گسترده منتقدان و مردم روبرو شد.
دسته بندی های کتاب عیارنامه
مقالات مرتبط با کتاب عیارنامه
نمایشنامه های ضروری برای علاقه مندان به بازیگری
ادامه مقاله
مسیر پر فراز و نشیب نمایشنامه ها در قرن بیستم
در اوایل قرن بیستم و در اغلب کشورهای اروپایی، تمایزی میان نمایش های ساده و خیابانی با آثار جدی تر به وجود آمد.
محصولات مرتبط با کتاب عیارنامه
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره "کتاب عیارنامه" ثبت می‌کند