پیتر دو بوادفر، منتقد فرانسوی که اتفاقا تعلق خاطر جانانه‌ای به شعر دارد، می‌نویسد:«چه بپسندیم و چه نپسندیم، رمان، امروز رایج‌ترین طرز بیان ادبی است که در دسترس عموم مردم قرار دارد و تا آینده دور هم چنین خواهد بود. آنچنان زنده و جاندار که چیزی نمی‌تواند با آن برابری کند، مگر خودش. غریب‌ترین و مجردترین مسائل و دغدغه‌های انسان امروز، از جزئی‌ترین تا کلی ترین شان، بر روی کنده سال‌خورده رمان رشد می‌کند و می‌شکفد».
بودافر درست می‌گوید، شباهت شیرینی بین «انسان عصر جدید» و «رمان» است. شباهتی شبیه شباهت مادر و فرزند. انسان مدرن، تنوع طلب‌ترین موجود روی زمین است و رمان – به قول آندره ژید – «بی‌قانون‌ترین» شکل ادبی.
این کتاب روایتی ساده و صمیمی است از تولد، زیست و زندگی این مخلوق مهم عصر ما.
کتاب چیستی و پیدایش رمان
کانون اندیشه جوان
حامد رشاد
