همان طور که بسیاری از مذهبیون و فیلسوفها معتقدند، اگر اساسا پرهیز از رنج را مقدم بر جستوجوی لذت بدانیم، به بیراهه رفتهایم. همچنین «قناعت» که مزیتهایش آن را بسیار ستودنی ساخته، برای کسانی مناسب است که سنی از آنها گذشته و در زندگی به دستاوردهای زیادی رسیدهاند؛ قناعت برای جوانان که هنوز به دنبال یافتن چراغ راهنما در زندگی هستند چندان وسوسهانگیز نخواهد بود.
وقتی در کتاب زندگیام تعمق میکنم، آیا بیشتر روی بخشهای امیدوارکننده تأمل میکنم یا قسمتهای اندوهناک و کسلکننده؟ برخی مردم میتوانند روی بخش درخشان زندگی تمرکز کنند، در حالی که دیگران غیر از عذاب و دلتنگی چیزی نمیبینند. یکی از راههای ممکن دسترسی به کتاب زندگی من، شناخت نقشی است که ذهنم در قضاوت احساساتم دارد. چرا روی چیزهای منفی انگشت میگذارم و ذهنم را به آنها مشغول میکنم؟ شاید حرف زیادی دربارهی ادراکم از چیزهای منفی یا مثبت نداشته باشم، اما مطمئنا برای نحوهی ارزیابی احساساتم تا اندازهای آزادی دارم. این آزادی را میتوان آموزش داد. نظم دادن و دستیابی به دیدگاه فرد دربارهی احساساتش در هنگام یا درست پس از تجربهی آنها چالشی بزرگ اما شدنی است.
عشق بهمعنای سیستم کاملی از وعدهها و انتظارات است. اطمینان از عشق این نوید را میدهد که فرد به این احساس اطمینان میکند و مسئولیت شخص مورد محبتش را بر عهده میگیرد و آماده است همچون عاشقی رفتار کند و تمام چیزهایی را که از نظر دیگران در جامعهی ما حاکی از عاشقی است انجام دهد.