کتاب انقلاب امید

The Revolution of Hope: Toward a Humanized Technology
کد کتاب : 3376
مترجم :
شابک : 978-964-602-694-0
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 289
سال انتشار شمسی : 1403
سال انتشار میلادی : 1968
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 12
زودترین زمان ارسال : 26 آذر

اریک فروم از نویسندگان پرفروش نیویورک تایمز

در فهرست کتاب هایی که زندگیتان را دگرگون می کنند

معرفی کتاب انقلاب امید اثر اریک فروم

کتاب انقلاب امید، اثری نوشته ی اریک فروم است که نخستین بار در سال 1968 به چاپ رسید. این کتاب، درست مانند عنوانش، اثری روح بخش است و مسائل مهم و جذابی را مورد تحلیل و بررسی قرار می دهد: تعریف امید، معنای واقعی انسان بودن، و اقدامات مورد نیاز برای ترویج انسانیت در جامعه ای که به شکلی روزافزون، در باتلاق انزوا و عدم ارتباط فرو می رود. این اثر کلاسیک، مخاطبین را به چالش می کشد تا از میان دو راه پیش روی انسانیت، یکی را انتخاب کنند: اولین راه که به جامعه ای کاملا ماشینی شده می انجامد و فرد در آن، به ابزاری در خدمت ماشین ها تبدیل می شود؛ و یا راه دوم، که مسیر انسانیت است و امیدواری. کتاب انقلاب امید، به دلیل نثر خردمندانه و تأثیرگذار فروم، درکی جدید از معنای انسانیت و امید را به مخاطبین می بخشد.

کتاب انقلاب امید

اریک فروم
اریک فروم، زاده ی 23 مارس 1900 و درگذشته ی 18 مارس 1980، روانکاو، جامعه شناس، روانشناس اجتماعی و فیلسوف آمریکایی آلمانی تبار است.فروم در فرانکفورت آلمان به دنیا آمد. او تحصیلات خود را در دانشگاه های هیدلبرگ و مونیخ و موسسه ی روانکاوی برلین ادامه داد. فروم بعد از ظهور نازیسم در آلمان به ژنو رفت و سرانجام در سال 1934 به آمریکا مهاجرت کرد. او تابعیت ایالات متحده را دریافت کرد و در دانشگاه کلمبیای نیویورک مشغول به فعالیت شد. فروم سپس به مکزیک رفت و در دانشگاه مستقل ملی مکزیک کرسی روانکاوی را تأسی...
نکوداشت های کتاب انقلاب امید
Highly recommended.
به شدت توصیه می شود.
Midwest Book Review

Directly relevant to modern psychological and social issues.
مستقیما مرتبط با مسائل اجتماعی و روانشناسی مدرن.
Amazon Amazon

A vision of the future for a minority of movers and shakers.
تصویری از آینده برای اقلیتی از افراد تحول آفرین.
Kirkus Reviews Kirkus Reviews

قسمت هایی از کتاب انقلاب امید (لذت متن)
هدف زندگی چیزی نیست جز آن که مجموعه زندگی بتواند از انسان موجودی با هویت و والا و مفید بیافریند و او را «مرکز ثقل» همه تحولات و تغییرات و دگرگونی ها قرار دهد. پوچی زندگی چیزی نیست جز آن که مجموعه زندگی انسان را به موجودی غیرفعال و کنش پذیر و «بی خاصیت» مبدل کند و در عبور خود در سرزمین خاکی، حیاتی غریزی چون حیاط حیوانات داشته باشد.

من باید کنش باشم و زندگی در برابر من واکنش. معکوس آن مرا هیچ و پوچ بار می آورد.

به محض این که از حرکت بازایستیم، زوالمان آغاز می شود.