اریک فروم، حاصل یک عمر تجارب غنی خود به عنوان یک منتقد اجتماعی و روانکاو را خلاصه کرده است.
هدیه ای خوب برای هر کسی که با احساس تشویش و ناراحتی رو به رو است.
تأملاتی بر تم های همیشگی او: عشق، آزادی، خیر و شر، پرخاشگری، فروید و روانکاوی.
ما معمولا شهامت اعتراف به بیزاری را نداریم، همه کاری می کنیم برای فرار از اعتراف به بیزاری، محصولات متنوعی برای مصرف در اختیار ماست، خوردن داروی آرام بخش، میگساری، توسل به دیدنی ها و خواندنی های پوچ و بیهوده و بالاخره دست زدن به فعالیت های جنسی، همه این ها موقتا بیزاری را پنهان می کند. به یاد داشته باشید که خماری ناشی از کاری که برای واپس زدن بیزاری انجام داده بودید خود سبب بیزاری و دلتنگی کشنده می شود. مثال بارز فرهنگ کنونی ما این که در یافتن وقت آزاد بیشترین کوشش را می کنیم و وقتی به دست آمد، آن را تلف می کنیم زیرا برای صرف وقت راه دیگری نمی دانیم.
من بر این باورم که انسان هنگامی خودش است که نیروهای درونی خود را به کار گیرد. و اگر زندگی اش به جای بودن در داشتن و مصرف خلاصه شود به پستی خواهد گرایید.
شادی حقیقی با فعالیت حقیقی به دست می آید و فعالیت حقیقی یعنی پرورش و به کار بردن نیروهای انسانی.
مطالعه ی فلسفه به منظور درک چگونگی تکامل ذهن و اندیشه ی بشر در طول زمان، اهمیت بسیاری دارد
«روانشناسی» برای بسیاری از نویسندگان، موهبتی بزرگ است و بینشی ارزشمند را درباره ی چگونگی کارکرد ذهن انسان به آن ها می بخشد.
وظیفه ی اصلی انسان در زندگی این است که خودش را متولد کند، به چیزی تبدیل شود که به طور بالقوه هست. مهم ترین محصول تلاش انسان شخصیت خودش است.
بعد از پایان خواندن کتاب..جمله ای که به زبون اوردم. مرسی اریک فروم.. کتاب جذابی بود