کتاب قابل توجه مت کرافورد در مورد اخلاق و متافیزیک یک تعمیرکار، واقعیت فعالیت عملی را بررسی می کند
این یک کاوش عمیق در تعمیرکاری توسط شخصی با دانش واقعی و عملی است.
کرافورد در این کتاب تحلیلی مهم و جذاب از ارزش سخت کوشی و ساختن ارائه می دهد.
بسیاری از مردم رغبتی ندارند لقب «استادکار صناعتگر» را به یک تکنسین برق بدهند. آنها این کلمه را مختص کسانی میدانند که کارهای ظریف دستی انجام می دهند. به نظرم این یک اختصاص منصفانه است و من نیازی نمی بینم با آن مخالفت کنم.. تجربه شخصی خود من در ساخت چیزهای دستی محدود به تفریح و سرگرمی است. با این حال خوب است بین تجربه شخصی من و این نوع قضاوت مردم ارتباطی برقرار کنیم. کسانی که برخی وسایل خانه خود، مثل مبل، را می سازند معتقدند این کار توجیه اقتصادی ندارد، با این حال در انجام آن اصرار می ورزند. خاطرات مشترک با یادگارهای مادی زندگی پیوند می خورند و ساختن این وسایل نوعی همدلی و صمیمیت با دیگران و با آیندگان ایجاد می کند. من یک بار از چوب درخت ماهون یک میز قهوه خوری ساختم و هرچه در توان داشتم برایش گذاشتم. در آن زمان عجله ای برای پدرشدن نداشتم. اما، در حین ساخت میز، فرزندم را تصور می کردم که چه خاطرات فراموش نشدنی ای با این میز شکل خواهد داد و در آن زمان او خوب می داند که این میز را پدرش ساخته است.