احمدرضا احمدی (زاده ۳۰ اردیبهشت ۱۳۱۹ در کرمان) شاعر و نمایشنامهنویس و نقّاش ایرانی است.
آشنایی عمیق او با شعر و ادبیات کهن ایران و شعر نیما دستمایهای شد تا حرکتی کاملاً متفاوت را در شعر معاصر آغاز و پیریزی کند. از بیست سالگی بهطور جدی به سرودن شعر پرداخت. وی نخستین مجموعه شعرش را با عنوان طرح در سال ۱۳۴۰ منتشر کرد که توجه بسیاری از شاعران و منتقدان دهه ۴۰ را جلب کرد. وی همچنین آثاری در ادبیات کودک و نوجوان دارد.بخشی از کتاب: " در پشت پنجره" ///نقاشانی برگهای درخت افرای جنگلی را رنگ آمیزی میکنند نقاشان لحظه ای به رنگ آبی در میآیند لحظه ای به رنگ قرمز در میآیند نقاشان تکه نانی به رنگ آبی قالب پنیری به رنگ بنفش خوشهی انگوری به رنگ ارغوانی در سفره دارند نقاشان آرزوی داشتن یک ژاکت آبی رنگ به رنگ دریا دارند.
احمدرضا احمدی روایت گر بسیار خوبی هست. او خاطرات و روزمرگیها را لطیف و متفاوت روایت میکنه به طوری که سادهترین اتفاقات را با نگاهی متفاوت تبدیل به تصویری بی نظیر میکنه.این ویژگی به روشنی در عنوان دفتر چهارم از مجموعه دفترهای سالخوردگی به نام " به درخت انار رسیدم انارها شکسته بودند: عشق" برجسته هست. با خواندن اشعار این جلد برای مدتی میتوان روزمرگیها را فراموش کرد و به دنیای تازه ای که احمدرضا احمدی میسازه وارد شد.