احمدرضا احمدی (۳۰ اردیبهشت ۱۳۱۹ – ۲۰ تیر ۱۴۰۲) شاعر، نویسنده، نمایشنامهنویس و یکی از چهرههای جریان ادبی-هنری «موج نو» در ایران بود.او عضو انجمن نویسندگان کودک و نوجوان و همچنین از اعضای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بودهاست.
آشنایی عمیق او با شعر و ادبیات کهن ایران و شعر نیما دستمایهای شد تا حرکتی کاملا متفاوت را در شعر معاصر آغاز و پیریزی کند. از بیست سالگی بهطور جدی به سرودن شعر پرداخت. وی نخستین مجموعه شعرش را با عنوان طرح در سال ۱۳۴۰ منتشر کرد که توجه بسیاری از شاعران و منتقدان دهه ۴۰ را جلب کرد. وی همچنین آثاری در ادبیات کودک و نوجوان دارد.حامد داراب در یادداشتی شعر احمدی را حدیث نفس شاعر میخواند که با دردهای مشترک مردم بیگانه است.
احمدرضا احمدی بنیانگذار سبک موج نو در دهه ۱۳۴۰، در شعر معاصر ایران است که در نیمهٔ دوم این دهه، موج نو تبدیل به یک حرکت مدرنیستی در فرهنگ ایرانی شد و در داستان، نمایشنامه، تئاتر، سینما و نقاشی تأثیر کرد. در سال ۱۳۷۸ سومین جایزه شعر خبرنگاران با مراسمی متفاوت و خصوصی در خانه احمدرضا احمدی برگزار شد. همان سال کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در مراسم بزرگداشت احمدرضا احمدی، تندیس مداد پرنده را به او اهدا کرد.
این کتاب شامل تعدادی شعر، خاطره و نوشته از این شاعر است.
احمدرضا احمدی (زاده ۳۰ اردیبهشت ۱۳۱۹ در کرمان) شاعر و نمایشنامهنویس و نقّاش ایرانی است.
آشنایی عمیق او با شعر و ادبیات کهن ایران و شعر نیما دستمایهای شد تا حرکتی کاملاً متفاوت را در شعر معاصر آغاز و پیریزی کند. از بیست سالگی بهطور جدی به سرودن شعر پرداخت. وی نخستین مجموعه شعرش را با عنوان طرح در سال ۱۳۴۰ منتشر کرد که توجه بسیاری از شاعران و منتقدان دهه ۴۰ را جلب کرد. وی همچنین آثاری در ادبیات کودک و نوجوان دارد.« برگهارا به دهانم آویختهام تا به همسایه بگویم دیدید با تمام ناامیدیِ ما سرانجام پاییز آمد.. »
این کتاب مجموعه ای از نامهها و نوشتههای روزمره آقای احمدیست . اگر با سبک نوشتار آقای احمدی آشنایی دارید ، پیشنهاد میکنم حتما مطالعه کنید . انقدر نوشتههای کوچکشون دلنشین هست که میشه هرروز صبح یک نوشته ازشون رو خوند و ساعتها لبخند زد . توجه به جزئیاتِ بی توجه روزمره و اتفاقات ساده با بیان دلنشینشون . البته که چاپش تموم شده و پیدا کردنش سخت هست .