کتاب زندگی در میان زندگی ها

یک ماجراجویی خواندنی درجه یک... برای یک تجربه یادگیری خوب و یک سفر خواندن لذت بخش، این یک راه خوب برای گذراندن یک شب است.

اکثر آدم هایی که می خواهند برای دسترسی به خاطرات روحشان به آن ها کمک کنید، با باورهایشان مشکلی ندارند. اما برخی هم تحت تأثیر آموزه های دینی شان مقاومت می کنند، یا نگرانی هایی در مورد ساز و کار خواب مصنوعی برای ورود به زندگی در میان زندگی ها دارند. شاید هم در مورد سپردن خودشان به دست شما مرددند. من جلساتم را با توضیح این مسئله به مراجعین نگرانم شروع می کنم که: به نفعشان است با ذهن باز وارد روند بازگشت هیپنوتیزمی خود شوند. حتی ممکن است به آن ها بگویم که (قطع نظر از نظام اعتقادی شان) خاطرات ناخودآگاه شان احتمالا موطنی را در عالم ارواح به آنان نشان می دهند که درست مثل گزارش تمام کسانی است که روند بازگشت به عالم ارواح را پشت سر گذاشته اند. فردی شکاک ممکن است اعتراض کند که چنین اطمینان دهی به نوعی شرطی کردن پیشاپیش سوژه است. حتی اگر هم چنین باشد، من با تجربهٔ چند هزار جلسهٔ هیپنوتیزم زندگی در میان زندگی ها، از گفتن این حرف به سوژهٔ نگران ابایی ندارم. وقتی پای پیش داوری به میان می آید، باید این واقعیت را هم بپذیریم که کتاب های من در مورد زندگی بعد از مرگ دیگر شهرهٔ عام و خاصند و هر کسی ممکن است آنها را خوانده باشد. لذا سوژه تان ممکن است نگران این باشد که تحت تأثیر این کتاب ها قرار گرفته است. برایش توضیح می دهم که من در تمام طول سال هایی که مشغول این کار بوده ام (حتی قبل از انتشار کتاب هایم)، پیشاپیش به بیشتر سوژه ها توضیحات اندکی می داده ام. هرچند انجام دادن یا ندادن این کار فرق چندانی هم ندارد، چون به محض اینکه فرد از طریق خواب مصنوعی عمیق وارد عالم ارواح شود، گزارش هایش شبیه تمام کسان دیگری خواهد بود که قبل از او این مسیر را طی کرده اند مهم هم نیست که ایدئولوژی اش چه باشد، یا من چه توضیحاتی پیشاپیش به او داده باشم. هیپنودرمانگرهای ال بی ال ای که تربیت شان کرده ام، به من گفته اند سوژه هایی داشته اند که هرگز نامی از من یا کتاب هایم نشنیده اند. این افراد هم، بدون هیچ ترغیبی در گزارش هایشان از عالم ارواح، هم ساز با بقیه بوده اند. در واقع، تفاوت اصلی بین افراد، در نحوهٔ مشاهدهٔ فعالیت های دنیای ارواح است. برخی این فعالیت ها را واضح می بینند و برخی دیگر مبهم. هیچ دو جلسه ای دقیقا عین هم نیست. چرا که هر روحی الگوی انرژی خاص خودش را برای بازیابی خاطرات فناناپذیر ذخیره شده اش و تاریخچهٔ زندگی منحصر به فردش دارد.