کتاب بهانه های عالی و چیزهای خوب دیگر

یکی دیگر از خوبی های رفتن به خانه ی درک این است که او هیچ خواهر روی اعصابی ندارد (برعکس من) و یک سگ دارد که اسمش خروس است.

مامان را که می بینم، یک نامه از طرف مدرسه دستش است. واقعا خیلی سعی می کنم یادم بیاید چه کار کرده ام که ممکن است من را توی دردسر انداخته باشد.

دو هفته ی کامل مدرسه بی مدرسه! بله! می توانم درس ها را کلا از ذهنم پاک کنم (چیزهای ناراحت کننده ای مثل مارکوس ملدرو را هم) و تمرکزم را بگذارم روی کارهای خوبی مثل: پیدا کردن راه های تازه ای برای عصبانی کردن خواهرم دلیا. (خیلی راه های زیادی!) کشیدن نقاشی (نقاشی هایی که دلیا را عصبانی می کند). ها ها! تماشای تلویزیون و خوردن ویفر کاراملی. خوردن ویفر کاراملی و تماشای تلویزیون. و مهم تر از همه... تمرین گروه موسیقی سگ های آدمخوار با درک (که بهترین دوست من و همسایه ی بغلی مان است).