برام استوکر

برام استوکر

برام استوکر، زاده ی ۱۸۴۷ و درگذشته ی ۱۹۱۲، نویسنده ی ایرلندی و خالق رمان دراکولا است. برام استوکر را یکی از نویسندگان کلاسیک سبک وحشت می شمارند.برام استوکر، فرزند سوم خانواده ای هفت فرزندی بود. تا هفت سالگی تقریبا همه مطمئن بودند که به دلیل بیماری در سنین کودکی، هرگز قادر به راه رفتن روی پاهای خودش نخواهد بود. این بیماری و نیاز او به کمک دیگران در زندگی، تجربه ای عمیق بر افکار او گذاشت که بعدها در آثار ادبی او مشاهده شد. «خواب ابدی» و «رستاخیز مردگان»، که مفاهیم اساسی و کلیدی داستان جاودانه ی او، دراکولا است، نتیجه ی مستقیم تجربه ی اوست، چراکه بیشتر عمر خود را در رختخواب گذراند. بیماری و درمان ناگهانی او از دید پزشکان چیزی جز یک معجزه نمی توانست باشد. بعداز طی کردن دوران نقاهت، او تبدیل به انسانی عادی گشت، و حتی بعدا با بازی در تیم فوتبال دانشگاه دوبلین، جایی که در آن به تحصیل تاریخ، ادبیات، ریاضیات و فیزیک در کالج ترینیتی پرداخت، یک قهرمان شد. همچنین او رئیس کالج جامعه ی فیلسوف نیز بود و اولین نوشته ی او با عنوان پیروی از احساسات در نوشتن و جامعه چاپ شد و مأمور رسیدگی کالج جامعه ی تاریخ نیز بود. او تبدیل به یک عضو مدنی شد که دوره ی رضایت بخشی در زندگی او نبود. به همین دلیل، کار دیگری در نقش یک روزنامه نگار و منتقد نمایش های درام در روزنامه ی پست عصر (The Evening Mail) پیدا کرد. علاقه ی او به تئاتر سبب ساز آشنایی و دوستی دیرینه ای میان او و هنرپیشه ی تئاتر، هنری ایروینگ شد.استوکر در ۱۸۷۸ با فلورانس بالکوم، که قبلا نامزد اسکار وایلد بود، ازدواج کرد. سپس به همراه همسرش ساکن لندن شد و عنوان مدیریت برنامه های تئاتر لایکوم را برای هنری ایروینگ پذیرفت. او تا ۲۷ سال بعد در همان مقام باقی ماند. همکاری با ایروینگ برای استوکر بسیار مهم بود، چراکه باعث پذیرفته شدن او در جامعه ی سطح بالای لندن شد و او توانست با جیمز مک نیل ویستلر و سر آرتور کانن دویل ملاقات کند. همچنین در دوره ای که ایروینگ در حال سفر بود، فرصت پیدا کرد تا در کنار او دور دنیا را بگردد.او با نوشتن تعداد زیادی از رمان های احساسی و عاطفی، درآمد اضافه ای هم برای خود ایجاد کرده بود. اما مشهورترین داستان او، به واسطه ی حضور شخصیت خون آشامی به نام کنت دراکولا بر سر زبان ها افتاد. برام استوکر در سال ۱۸۹۰ در لندن با آرمینیوس وامبری، شرق شناس مجارستانی آشنا گشت و از طریق او با افسانه هایی درباره ی شاهزاده ی اهل رومانی، «ولاد سوم دراکولا» آشنا شد. این امر، زمینه ی نوشتن کتاب داستان دراکولا به قلم برام استوکر گشت که در سال ۱۸۹۷ منتشر شد. قبل از شروع به نگارش این داستان، استوکر هشت سال را صرف تحقیق و بررسی در فرهنگ های اروپا و خواندن افسانه های مربوط به خون آشامان کرده بود.

کتاب های برام استوکر

ملکه ترا


دراکولا


میهمان دراکولا


بیشتر بخوانید

نکاتی از کتاب «دراکولا» اثر «برام استوکر»

رمان «دراکولا» بیش از هر موضوع دیگر، به رابطه‌ی میان زندگی و مرگ، و وضعیت میان این دو می پردازد.

ژانر فانتزی، پرورشگاه تخیل و خلاقیت

زمانی در تاریخ بشر، تمامی آثار ادبی به نوعی فانتزی به حساب می آمدند. اما چه زمانی روایت داستان های فانتزی از ترس از ناشناخته ها فاصله گرفت و به عاملی تأثیرگذار برای بهبود زندگی انسان تبدیل شد؟

حقایقی درباره کتاب «دراکولا»

یکی از شناخته شده ترین شخصیت های شرور در دنیای ادبیات

ادبیات گوتیک: پژواک هراس های انسان

این نوع از ادبیات از صحنه های تاریک و دلهره آور و روایت های ملودراماتیک بهره می گیرد تا با ساختن فضاهای عجیب و غریب، پر رمز و راز و ترسناک، ما را به صندلی هایمان میخکوب کند

خون آشام ها چگونه به ادبیات راه یافتند

خون آشام ها برای مدت زمانی بسیار طولانی در تخیل جمعی انسان ها حضور داشته اند

«وحشت» چگونه پس از جنگ جهانی اول تغییر کرد

بخش زیادی از چیزی که آن را «زندگی طبیعی انسان» می نامیم، از ترس از مرگ و مردگان سرچشمه می گیرد.

اعتیاد ما به ادبیات داستانی: چرا انسان به داستان ها نیاز دارد؟

به هر طرف نگاه کنید، با داستان ها روبه رو می شوید. از گذشته های خیلی دور که اجداد ما دور آتش می نشستند و داستان تعریف می کردند تا به امروز که شبکه های تلویزیونی، سریال های محبوبی تولید می کنند

آثار کلاسیک، پنجره ای رو به میراث و گذشته ی بشر

وقتی که آثار کلاسیک را مطالعه می کنید، در واقع در حال خواندن کتاب هایی هستید که نقشی اساسی در شکل گیری چگونگی نوشتن و خواندن ما در عصر حاضر داشته اند