کتاب زنان و مردانی که ایران را ساخته اند

«بابای سفید: غلامعلی بسکی» یکی دیگر از کتاب‌های مجموعه «زنان و مردانی که ایران را ساخته‌اند» است. ایران با تلاش و از خودگذشتگی زنان و مردان پرتلاشی ساخته شده است که به ایران و مردمش عشق می‌ورزیدند. آن‌ها هر کدام قدم‎‌های بزرگی برای ساختن ایران برداشته‌اند و در جای‌جای سرزمین پهناور ایران هرکدام به مردم و یا طبیعت ایران خدمتی بزرگ کرده‌اند.
مجموعه «زنان و مردانی که ایران را ساخته‌اند» به زبانی ساده و جذاب در کنار تصویرهای زیبا کوشیده است زندگی این انسان‌های بزرگ را در قالبی داستانی برای کودکان 10 تا 12 سال روایت کند. روایت این داستان‌ها متکی به اتفاقات واقعی است اما برای این‌که کودکان جذب این کتاب‌ها بشوند و با لذت آن‌ها را بخوانند، در قالبی جذاب و داستانی روایت شده‌اند. این مجموعه را نویسندگان شناخته شده‌ی ادبیات کودک و نوجوان ایران نوشته‌اند.
«بابای سفید» نوشته‌ی جواد رهبر است. او در این کتاب در قالبی داستانی به زندگی غلامعلی بسکی پرداخته است. بچه‌ها اگر برای اولین بار این کتاب را در دست بگیرند و تصویر پیرمردی خوش‌رو را با ریشی بلند و سفید ببینند، با خودشان می‌گویند «بابای سفید» چه اسم مناسبی برای این کتاب است.
غلامعلی بسکی در سال 1310 در روستای بسک شهرستان سبزوار به دنیا آمد. او با تلاش و کوشش موفق شد در رشته پزشکی دانشگاه تهران پذیرفته شود. او بعد از این که پزشک شد برای خدمت به مردم به شهرستان گنبدکاووس رفت. او با کمک همسرش که پرستار و ماما بود اولین بیمارستان و زایشگاه خصوصی را در استان مازندران ساخت. او مرکزی به نام گاندی را نیز تاسیس کرد که جهت کمک به بچه‌های بااستعدادی بود که به دلیل فقر قادر به ادامه‌ی تحصیل نبودند. او مدرسه و دارالایتامی نیز در گنبد کاووس ساخت.
این‌ها البته بخشی از فعالیت‌های انسان‌دوستانه‌ی غلامعلی بسکی هستند. به او «پدر طبیعت ایران» نیز گفته می‌شود. او بعد از ابتلا به بیماری به طبیعت پناه برد و از آن پس تمام نیرو و امکاناتش را وقف حمایت از محیط زیست کرد. غلامعلی بسکی حتی کتاب‌هایی نیز در این زمینه ترجمه و منتشر کرد. درخت‌کار در مناطق مختلف ایران یکی دیگر از خدمات بزرگ او به طبیعت ایران است.
«بابای سفید: غلامعلی بسکی» کتابی خواندنی و جذاب برای کودکان است. این کتاب می‌تواند برای آن‌ها الهام‌بخش باشد. کودکان پی می‌برند که یکی از راه‌های رسیدن به موفقیت و بزرگی‌، عشق ورزیدن به انسان‌ها و طبیعت است.