گفت و گو با مرگ ، کتابی از آرتور کوستلر ، در ابتدا در سال 1937 به عنوان بخشی از کتاب خود با عنوان عهد اسپانیایی منتشر شد ، که در آن او تجربیات خود را در طول جنگ داخلی اسپانیا شرح می دهد. قسمت دوم کتاب از عهد اسپانیایی جدا شد و با اصلاحاتی جزئی ، تحت عنوان گفت و گو با مرگ منتشر شد . این کتاب تجربیات زندان کوستلر را در زمانی که منتظر اجرای حکم اعدام خود بود، شرح می دهد. این کتاب در اواخر پاییز سال 1937 بلافاصله پس از آزادی از زندان نوشته شد ، هنگامی که این وقایع هنوز در خاطره وی زنده بودند.
می گویند اندیشیدن و فلسفه ورزی اساسا با آگاهی انسان از مرگ, این سرنوشت گزیرناپذیر آغاز می شود پس بی سبب نیست که در درازای تاریخ اندیشه بشری هیچ فیلسوفی نباشد که از «مرگ» سخنی نرانده باشد.
لذت بخش و امید دهنده است. . . . گفت و گو با مرگ کتابی است که در مورد غنای زندگی که آن، همان پایان زندگی است.
اگر روزی بیرون بیایم، همه دست هایشان را بالا خواهند گرفت و خواهند گفت حتما خیلی دهشتبار بوده است. و من هر زمان احساس شیطنت آمیزی خواهم داشت که به هر صورت همه چیز آن قدرها که آنها فکر می کنند، بد نبوده است، مسخره است که محدوده تحمل آدمی چه قدر کش می آید.
کاش زودتر موجود بشه