کتاب افیژنی در تائوریس

یوهان ولفگانگ فون گوته، زاده ی 28 اوت 1749 و درگذشته ی 22 مارس 1832، شاعر، ادیب، نویسنده، نقاش، محقق، انسان شناس، فیلسوف و سیاستمدار آلمانی بود.یوهان ولفگانگ در کنار پدر و معلم خصوصی اش بسیاری از معلومات، از جمله زبان های لاتین، یونانی، فرانسوی، انگلیسی و عبری را فرا گرفت.او در سال 1765 تا 1768 در لایپزیگ به تحصیل حقوق پرداخت و در آنجا به اشعار کریستین فورشتگوت گلرت علاقه پیدا کرد. پس از سال 1768، گوته به زادگاهش بازگشت و مدتی را نیز در دارمشتات گذراند.گوته پس از این که تعدادی از آثار بزرگش را به پایان رساند، در سال 1775 به وایمار رفت و در آن جا در سال 1776 تا 1786 وزیر حکومت شد. او سپس تا سال 1788 به ایتالیا رفت و در آن جا به تحصیل هنر و مجسمه سازی باستانی پرداخت. در سال 1788، گوته به وایمار بازگشت و تقریبا باقی عمرش را در آن جا گذراند، هرچند که زندگی او در آن جا با جنگ های ناپلئونی رو به رو شد. گوته در وایمار به تحصیل زبان های فارسی و عربی و همچنین قرآن پرداخت و شیفته ی اشعار حافظ شد. او یکی از برجسته ترین شخصیت ها در ادبیات آلمان و جنبش وایمار کلاسیک و همچنین رمانتیسیسم به شمار می رود. یوهان ولفگانگ فون گوته، یکی از مردان بزرگ فرهنگی سده های 18 و 19 اروپا و یکی از بزرگان ادبیات جهان است.