کتاب رنج های ورتر جوان

من دیروز توی کتاب شهر کرمانشاه، مترجم این کتاب، آقای حدادی رو دیدم :) اصلا نمی‌شناختمشون . می‌خواستم این کتاب رو بخرم و وقتی فهمیدم مترجمش دقیقاً بغل دستمه... دیگه خودتون تصور کنین چه حالیه :))) واقعاً آدم عزیز و باسوادی بودن.

اصلا نمیدونم چطور زیبایی کتاب را توصیف کنم. امیدوارم بخونید. جستار طبیعت در آخر کتاب هم که هر چی بگم کم گفتم.

من ترجمه‌ی قدیمی مرحوم فلسفی رو خوندم و توصیه می‌کنم که از فرانسوی انجام شده بود و از نظر زبان فارسی واقعا خوب و پراحساس بود. ولی با ترجمه‌های دیگه مقایسه نکردم.

خطاب به دغدغه‌مندان ترجمه‌ی وِرتر؛ سلام و درود، بنده خودم مدرس و مترجم زبان آلمانی هستم و البته کورد زبان، این کتاب رو از متن آلمانی به زبان مادری خودم ترجمه کردم، بعد از اتمام ترجمه، فرصتی پیش اومد که ترجمه‌ی خودم رو با تکست آلمانی و همینطور سه ترجمه‌ی آقای محمود حدادی، سعید فیروز آبادی و همینطور ترجمه‌ی فرانسوی به فارسی خانم فریده دامغانی تطبیق بدم. فارغ از تمام مسائل مربوط به ادبیات و جمله‌سازی فارسی، نزدیک‌ترین ترجمه به تکست آلمانی، ترجمه‌ی خانم دامغانی بود، ظاهراً ترجمه‌ی فرانسوی این کتاب، بسیار بی‌نظیر بوده. بنده افتخار شاگردی استاد فریوزآبادی رو داشتم و استاد حدادی رو هم استاد خودم می‌دونم و از همین جا بوسه‌ی تلمذ بر دستان هردو بزرگوار می‌زنم، اما به لحاظ فنی نکاتی رو باید عرض کنم: اولا ترجمه‌ی آقای حدادی بهتر و نزدیک‌تر از ترجمه‌ی آقای فیروزآبادیه، اما در ترجمه‌ی حدادی هم متاسفانه اشتباهات زیادی پیدا کردم (نزدیک به هشتاد غلط از قبیل واژگان و گراماتیک) حیف که نمیشه اینجا غیر فارسی تایب کرد. مثل واژه‌ی «دلخوشی» که با واژه‌ی «دوستی» اشتباه درک و ترجمه شده. «دوست‌دختر» رو «آموزگار» ترجمه کردن، گاها جای فاعل و مفعول رو اشتباه ترجمه کردن (ارجاع به نامه‌ی محفل رقص در کتاب اول و همینطور نامه‌ی بیست ژانویه در بحث خانم ب...، که ضمیر «جنابعالی» رو «من» ترجمه کردن)، پاراگراف‌هایی به کلی حذف شده (ارجاع به نامه‌ی آخر کتاب اول از)، در نامه‌ی ده سپتامبر واژه‌‌ای رو مهتابی ترجمه کردن، در نامه‌ی دوازده آگوست فعل «اصرار کردن» رو «تسلی» ترجمه کردن. مثلا شش ماهه شده یک و نیم ساله، حرف اضافه‌ی «بعد» و «قبل» جابجا ترجمه شده و نزدیک به ۷۰ اشتباه دیگه. در ترجمه‌ی آقای فیروزآبادی و خانم دامغانی هم اشتباهات بسیار زیادی دیده شد. مخلص کلام؛ اگر خیلی دغدغده‌ی فهم صحیح رو دارید، هر نامه رو از دو ترجمه بخونید چون متأسفانه ترجمه‌های فارسی خیلی دقت نظر به خرج نمی‌دن. نقد شخصی بنده سوای از ترجمه، به نحوه‌ی نگارش فارسی ترجمه هم هست، باری، خوندن این اثر شاهکار رو بشدت توصیه می‌کنم، که هم رمانتیسیسم از جملاتش فوران می‌کنه، هم کشمکش با عصر روشنگری و خردگرایان رو می‌بینیم که نماینده‌شون آلبرت هستش، هم اساطیر بسیار پرمحتوا، هم اومانیسم، از همه مهمتر موتیف «طبیعت».

خطاب به دغدغه‌مندان ترجمه‌ی وِرتر؛ سلام و درود، بنده خودم مدرس و مترجم زبان آلمانی هستم و البته کورد زبان، این کتاب رو از متن آلمانی به زبان مادری خودم ترجمه کردم، بعد از اتمام ترجمه، فرصتی پیش اومد که ترجمه‌ی خودم رو با تکست آلمانی و همینطور سه ترجمه‌ی آقای محمود حدادی، سعید فیروز آبادی و همینطور ترجمه‌ی فرانسوی به فارسی خانم فریده دامغانی تطبیق بدم. فارغ از تمام مسائل مربوط به ادبیات و جمله‌سازی فارسی، نزدیک‌ترین ترجمه به تکست آلمانی، ترجمه‌ی خانم دامغانی بود، ظاهراً ترجمه‌ی فرانسوی این کتاب، بسیار بی‌نظیر بوده. بنده افتخار شاگردی استاد فریوزآبادی رو داشتم و استاد حدادی رو هم استاد خودم می‌دونم و از همین جا بوسه‌ی تلمذ بر دستان هردو بزرگوار می‌زنم، اما به لحاظ فنی نکاتی رو باید عرض کنم: اولا ترجمه‌ی آقای حدادی بهتر و نزدیک‌تر از ترجمه‌ی آقای فیروزآبادیه، اما در ترجمه‌ی حدادی هم متاسفانه اشتباهات زیادی پیدا کردم (نزدیک به هشتاد غلط از قبیل واژگان و گراماتیک) حیف که نمیشه اینجا غیر فارسی تایب کرد. مثل واژه‌ی «دلخوشی» که با واژه‌ی «دوستی» اشتباه درک و ترجمه شده. «دوست‌دختر» رو «آموزگار» ترجمه کردن، گاها جای فاعل و مفعول رو اشتباه ترجمه کردن (ارجاع به نامه‌ی محفل رقص در کتاب اول و همینطور نامه‌ی بیست ژانویه در بحث خانم ب...، که ضمیر «جنابعالی» رو «من» ترجمه کردن)، پاراگراف‌هایی به کلی حذف شده (ارجاع به نامه‌ی آخر کتاب اول از)، در نامه‌ی ده سپتامبر واژه‌‌ای رو مهتابی ترجمه کردن، در نامه‌ی دوازده آگوست فعل «اصرار کردن» رو «تسلی» ترجمه کردن. مثلا شش ماهه شده یک و نیم ساله، حرف اضافه‌ی «بعد» و «قبل» جابجا ترجمه شده و نزدیک به ۷۰ اشتباه دیگه. در ترجمه‌ی آقای فیروزآبادی و خانم دامغانی هم اشتباهات بسیار زیادی دیده شد. مخلص کلام؛ اگر خیلی دغدغده‌ی فهم صحیح رو دارید، هر نامه رو از دو ترجمه بخونید چون متأسفانه ترجمه‌های فارسی خیلی دقت نظر به خرج نمی‌دن. نقد شخصی بنده سوای از ترجمه، به نحوه‌ی نگارش فارسی ترجمه هم هست، باری، خوندن این اثر شاهکار رو بشدت توصیه می‌کنم، که هم رمانتیسیسم از جملاتش فوران می‌کنه، هم کشمکش با عصر روشنگری و خردگرایان رو می‌بینیم که نماینده‌شون آلبرت هستش، هم اساطیر بسیار پرمحتوا، هم اومانیسم، از همه مهمتر موتیف «طبیعت».

رنج‌های شرتر جوان شاهکار گوته

رنج‌های ورتر جوان کتابی هست که باعث غلیان طیف عظیمی از احساسات تو روان آدمی میشه. گوته واقعا هنرمندانه و عاشقانه این اثر رو نوشته و ممنون از آقای محمود حدادی استاد عزیز بابت ترجمه شاهکار و بی عیب و نقص‌شون

این کتاب ثابت می‌کند از انسانی ۲۴ ساله چه کارها که بر نمیآید! گوته...

نشر ماهی یکی از غیرمنصف‌ترین نشر هاست البته ترجمه هاش خوبه ولی سر قیمت رحم نداره

سلام عزیزانی که خوندن ظاهرا خیلی تحت تاثیر قرار گرفتند..ولی واقعیت اینه عشق به زن یا مردی که همسر داره یک کار بسیار ناپسند و نابخشودنی هسا و عامل نابودی خودش شخص و زندگی طرف مقابل.این اصلا افتخار نداره. به ادبیات کلاسیک علاقه دارم اما نه اونهایی که رذیلت‌های اخلاقی رو پرورش بده. امیدوارم خود نویسنده یا شخصیت داستان متوجه این موضوع باشه.

خیلی نسبت به حجمش گرون شده سال ۹۵ این کتابو ۲۵۰۰ تومان خریدم😭

محمود حدادی در ادامه سنت ترجمه افرادی چون به آذین، این چنین کارهایی رو با یک زبان آرکائیک زیبا و معتدل ترجمه می‌کنه. نه تنها ورتر جوان بلکه پریشانی‌های ترلس جوان روبرت موزیل، مرگ در ونیز توماس مان، فاوست گوته. دست مریزاد بر ایشان.

این اثر فقط یک رمان عاشقانه کلاسیک خوب نیست. نقدی بر عشقه، تاملی بر زندگی و مرگ داره، گاهی ورتر من رو یاد هملت میندازه. رمانی ساده و کوتاه و در عین حال بی همتا و خواندنی.

سلام.لطفا نسخه انتشارات ماهی را موجود کنید.

‌سرتاسر این رمان غم و اندوه ورتر است که طی نامه‌های مکرر خواننده را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد، اما از صفحهٔ ۱۳۳ کتاب با عنوان «سخن ناشر خطاب به خواننده» راوی داستان را تغییر می‌دهد. راوی جدید از تلاش‌های بی‌وقفهٔ ورتر می‌گوید که برای نجاتش از دام عشق است. از حال این نگون‌بخت می‌گوید که حتی از خودش هم می‌ترسد. ورتر عشقش را پاک می‌انگارد، اما درعین‌حال خودش را سزاوار مجازات می‌داند، چرا که از نظر خودش و دیگران گناه است.

ظرایف و زیبایی‌های بسیاری داشت امّا وزن قصّه کم بود

یکی از بهترین عاشقانه‌های کلاسیک که عشق دوری انزوا و تصور خیالی آنچه میتوانست شود. فیلم پانصد روز تابستان هم الهام گرفته از این کتاب

بهترین کتابی که میشود برای آشنایی با مکتب ادبی کلاسیسم خوند همین کتاب است

کتاب عالی ترجمه عالی حدادی

به خدا ظلمه اگه کتاب رو با ترجمه‌ای غیر از حدادی بخونید