همه ی ما درباره ی معنای زندگی و مقصد نهایی خودمان فکر کرده ایم. «جنبش اگزیستانسیالیسم» با هدف کمک به درک معنای این دنیای اغلب پرهیاهو، در میان فیلسوفان قرن نوزدهم پدید آمد و سپس نام خود را در سراسر جهان ادبیات مطرح کرد. ادبیات اگزیستانسیالیستی به شکل معمول، شخصیت ها را در دنیایی پرآشوب و به ظاهر بی معنا قرار می دهد و آن ها را وادار می کند که با خویشتن و هدف حقیقی خود در دنیا مواجه شوند. این جنبش به واسطه ی آثار نویسندگانی همچون «آلبر کامو»، «فرانتس کافکا» و «ژان پل سارتر»، در میان سال های 1900 تا 1960 در اوج قرار داشت.
فهرست پیش رو، برترین آثار داستانی و غیرداستانی در «ادبیات اگزیستانسیالیسم» را دربردارد و از ترکیب فهرست های ارائه شده در سایت های «Books Icon»، «Skeptic Spectator» و «Goodreads» به وجود آمده است.
این داستان که در آستانهی آغاز «جنگ جهانی دوم» انتشار یافت، ظهور بحران هایی حتی بزرگتر مربوط به «هستی» و «معنا» را پیشبینی کرد.
پیرنگ پرپیچ و خم رمان—بدون یک نقطهی اوج واحد، رویداد مرکزی، یا هر نوع ساختاربندی منظم—بازتابی از مسیر پرپیچ و خم و متغیرِ «سَل» در بخش های مختلف ایالات متحده است.