کتاب من مصطفی چمران هستم: مرد روز های سخت

مصطفی چمران (مرد روزهای سخت)، علی شریعتی (مردی از کویر)، پروین اعتصامی (بانوی شعر فارسی)، جلال آل‌احمد (خانه پدری)، سهراب سپهری (اتاق آبی)، طاهره صفارزاده (کودک قرن)، عباس کیارستمی (گندمزارهای من). علی حاتمی (شاعر سینما)، آیت‌الله محمدتقی بهجت (العبد) و علی‌اکبر صنعتی (مردی از جنس مس و خاک) ۱۰ چهره نامداری هستند که در اولین گروه از مجموعه کودکی نامداران به نوجوانان معرفی می‌شوند.
کتاب « من مصطفی چمران ، مرد روزهای سخت» برشی کوتاه از زندگی سیاست‌مدار، فیزیک‌دان، نظامی ایرانی و عضو نهضت آزادی ایران مصطفی چمران است. در این روایت مصور به شیوه اول شخص و از زبان شخصیت اصلی به کودکی چمران پرداخته شده است. در این کتاب اصالت مردی قهرمان را شاهدیم که از همان کودکی دروجودش ریشه داشته و او را تبدیل به مرد روزهای سخت کرده است. روایتی از بنیان و ریشه‌های چمران از روحیه‌ای لطیف اما جنگنده‌اش از همان دوران کودکی ، که او را تبدیل به دانشمندی شجاع نمود.
در بخشی از کتاب مرد روزهای سخت می‌خوانیم: «پیرمرد زیر چراغ برق شهرداری از فکر من بیرون نمی‌رفت. بنابراین در دل تاریکی شب در آن سکوت پاییزی گذر پامنار، خودم را به پیرمرد رساندم. پیرمرد کنار آتش کوچکی چمباتمه زده بود. به او نزدیک شدم و سلام کردم. او لبخندی زد و با سر سلام داد. من با هراس کنارش نشستم و لقمه را از جیب کت بیرون آوردم و به پیرمرد دادم. او با نگاهی به من نگاهی انداخت و لقمه را گرفت. کنار آتش نشستم تا او لقمه‌اش را خورد. به بالاپوش نازک قهوه‌ای رنگش با دقت نگاه کردم. لحظه‌های بعد از جا برخاستم و کت خاکستری‌رنگی که مادرم دوخته بود را درآوردم و روی دوش پیرمرد انداختم. او برخاست و کت را به تن من کرد و دگمه‌های آن را بست. چشمان من و پیرمرد در زیر نور چراغ برق به هم گره خورده بود. من چند قدم از دور شدم و شتابان در حالی که اشک می‌ریختم به سوی خانه دویدم.»