بنظرم شاعر سینمای ایران، کیارستمی ست ... بخاطر نوع نگاه احساسی و عارفانه اش به سوژهها ... حتی اگه سوژه اش جاده باشه ... و نگاهی که احساسی هست ولی احساس زده و رمانتیک نیست ... عرفانی هست ولی تقدیرگرا و دین خو نیست ... و بیشتر طبیعت گراست تا دین گرا ... حاتمی بنظرم بیشتر ادیب سینمای ایران است تا شاعر ... و مرادم از ادیب اینجا بیشتر نویسنده است تا شاعر... گواینکه، کیست که نداند نویسندگی و شاعری، دست کم در این سرزمین، پیوندی تنگاتنگ با هم دارد.