کتاب سنگ های آسمانی;

کتاب سنگ های آسمانی

Stones of the sky

کد کتاب : 1241
مترجم :
شابک : 978-964-6404-42-7
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 80
سال انتشار شمسی : 1391
سال انتشار میلادی : 1970
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 2
زودترین زمان ارسال : ---

پابلو نرودا برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات سال ۱۹۷۱

معرفی کتاب سنگ های آسمانی اثر پابلو نرودا

کتاب سنگ های آسمانی، مجموعه شعری نوشته ی پابلو نرودا است که نخستین بار در سال 1970 منتشر شد. این اثر ارزشمند که یک سال قبل از کسب جایزه ی نوبل ادبیات توسط نرودا به چاپ رسید، عشق و برداشت های شخصیِ شاعری پراحساس و چیره دست نسبت به زمین را در قالب اشعاری لطیف و فراموش نشدنی بیان می کند. نرودا به هنگام خلق این اشعار، در حال دست و پنجه نرم کردن با بیماری سرطان بود و همانطور که از اسم این کتاب برمی آید، او نه به سنگ های معمولی، بلکه به نوع آسمانی شان پرداخته است: سنگ هایی که یادآور جاودانگی و لذت پرواز روح هستند. پابلو نرودا، خالق این اثر فراموش نشدنی، سنگی آسمانی در سپهر ادبیات آمریکای لاتین است که هنوز هم می درخشد.
پابلو نرودا
پابلو نرودا، زاده ی 12 جون 1904 و در گذشته ی 23 سپتامبر 1973، نام مستعار ریکاردو الیسر نفتالی ریس باسوآلت، دیپلمات، سناتور و شاعر نوگرای شیلیایی و برنده ی جایزه ی ادبیات نوبل بود. او نام مستعار خود را از یان نرودا، شاعر اهل چک، انتخاب کرده بود.نرودا در شهر پارال در جنوب سانتیاگو به دنیا آمد. پدرش کارمند راه آهن و مادرش معلم بود. او هنگامی که دوماهه بود، مادرش را از دست داد و همراه پدرش به شهر تموکو رفت.نرودا از کودکی به نوشتن علاقه داشت و بر خلاف میل پدرش با تشویق اطرافیان رو به رو می شد. یکی...
دسته بندی های کتاب سنگ های آسمانی
جایزه نوبل ادبیات
ادبیات کلاسیک
ادبیات آمریکای لاتین
ادبیات شیلی
دهه 1970 میلادی
شعر
نکوداشت های کتاب سنگ های آسمانی
Excellent.
فوق العاده عالی.
Choice
It shows Neruda at the peak of his powers.
این اثر نشان دهنده ی نرودا در اوج توانایی های خود است.
Daily Hampshire Gazette
Majestic.
شکوهمند.
Publishers Weekly Publishers Weekly
قسمت هایی از کتاب سنگ های آسمانی (لذت متن)
انسان را اما توان آموختن این درس نیست / درس سنگ / فرو می غلتد و تکه تکه می شود / کلام و آوایش شرحه شرحه می گردد / آتش و آب و درخت / خود را استوار می دارند.
صخره بودم، صخره ی تاریک / و جدایی سخت و سنگین بود / زخم یک میلاد بیگانه / خواستار بازگشت ام / سوی آن باور / مهد آرامش / ژرفنای بطن مادرسنگ / که ندانم چون و کی از آن گسستم / تا شوم بگسسته از هر بند.
بدین گاه، یا بندرگاه، یا میلاد، یا مرگ / ما سنگ خواهیم بود، شب بی کرانه / عشق بی حراک، روشنای بی پایان / نور ازلی، آتش مدفون.