کتاب «زنده باد عشق» گزیده‌ای است از مکاتبات میان آلبر کامو، نویسنده‌ی برجسته و فیلسوف فرانسوی، و ماریا کاسارس، بازیگر توانمند و ستاره‌ی تئاتر. این کتاب شامل دویست نامه از میان 865 نامه‌ای است که این دو شخصیت فرهنگی و هنری مهم، طی 16 سال از تابستان 1944 تا زمستان 1960 به یکدیگر رد و بدل کرده‌اند. این نامه‌ها، که برای اولین بار در قالب یک مجموعه به چاپ رسیده‌اند، این امکان را به خوانندگان می‌دهند که نگاهی عمیق‌تر به زندگی شخصی، عشقی، و فکری این دو شخصیت داشته باشند. در صبح ششم ژوئن 1944، همزمان با وقایع بزرگ جنگ جهانی دوم و ورود نیروهای متفقین به سواحل نرماندی، آلبر کامو و ماریا کاسارس همدیگر را ملاقات کردند و این دیدار شروعی بود بر یک رابطه عاطفی پرشور و مکاتباتی پیوسته و عمیق که زندگی هر دو را دگرگون کرد. این نامه‌ها نه تنها حاوی افکار و عواطف شخصی آن‌ها هستند بلکه بازتابی از روحیه‌ی آن دوران و مسائل روز جامعه نیز محسوب می‌شوند.
کامو در یکی از این نامه‌ها به کاسارس می‌نویسد: «وقتی می‌گفتم تو بودی که به من زیستن آموختی می‌خندیدی، ولی واقعیت دارد...» این جملات نه تنها عشق او را به ماریا نشان می‌دهد بلکه بیانگر نگاه عمیق و فلسفی کامو به زندگی و مرگ است. او در این نامه‌ها، مرگ و نیستی‌ها را بخشی اجتناب‌ناپذیر و حتی تحسین‌برانگیز از زندگی می‌داند و تاکید می‌کند که این تجربیات دردناک است که به او زندگی کردن را آموخته‌اند. «زنده باد عشق» نه تنها یک مجموعه نامه است بلکه می‌توان آن را به عنوان یک اثر ادبی، تاریخی و فلسفی در نظر گرفت. این نامه‌ها به ما اجازه می‌دهند تا درکی عمیق‌تر از شخصیت‌های کامو و کاسارس داشته باشیم و درک کنیم که چگونه روابط شخصی و عاطفی می‌توانند بر زندگی و افکار فردی و حرفه‌ای افراد تاثیر بگذارند. این کتاب همچنین نشان دهنده‌ی ظرفیت عشق برای تغییر و تعالی انسان‌ها است و چگونه رابطه‌ی دو نفر می‌تواند منبع الهام و قدرت برای هر دوی آن‌ها باشد.
در کل، «زنده باد عشق» یک سفر احساسی است که خواننده را از طریق مکاتبات دو نفر از بزرگ‌ترین چهره‌های فرهنگی قرن بیستم به دنیایی از عشق، تراژدی، مقاومت، فلسفه و هنر می‌برد. این کتاب فرصتی بی‌نظیر است برای شناخت بیشتر دو شخصیت مهم ادبی و فرهنگی و درک پیچیدگی‌های رابطه‌ی آن‌ها و تاثیر آن بر زندگی‌ها و آثارشان.
