کتاب مویزی در آفتاب

اگر ترجمه های موجود در کتاب خانه ها، تنها راه مواجهه ی ما با نمایش نامه های خارجی باشد، در این صورت درک و دریافت مان از تاریخ ادبیات نمایشی ناکامل و مجازی خواهد بود، که این تاریخ چیست مگر سیر متونی نمایشی که هریک به دوره ای تعلق دارند و به جغرافیایی. در ایران بسیارند نمایش نامه هایی که ترجمه شده اند، در حالی که نه مهم بوده اند و نه در میان آثار نویسنده شان جایگاهی داشته اند. بسیارند نمایش نامه هایی که چنان در سیر ترجمه تحریف شده اند و تغییر شکل یافته اند که استناد به آن ها تنها ما را به تاریخی جعلی از ادبیات نمایشی می رساند. بسیارند نمایش نامه های جریان ساز که از سیر ترجمه های متون نمایشی جامانده اند. آثاری که به هر دلیلی، از جمله دشواری متن، فقدان متـرجم بـرای بـرخـی زبـان ها و... ، ترجمه نشده اند و عدم ترجمه شان بیش از همه دانشجویان تئاتر را با معضلی جدی روبه رو کرده است. سال هزار و نهصد و پنجاه مرز تاریخ نگارش آثاری قرار گرفته که در این مجموعه جای گرفته اند؛ و دیگر آن که اهمیت نمایش نامه را در تاریخ ادبیات نمایشی جهان دلایل دیگر را هم در بگیرد ، مقاله ی تفصیلی پایان هر نمایش نامه در واقع توضیح اهمیت هر اثر خواهد بود. به بازی جامانده ها خوش آمدید.

در این نمایشنامه بومی، بارها به موانع میان نسل ها و جنسیت ها اشاره شده و از آن به عنوان عامل تضعیف کننده پیوند میان اعضاء خانواده یاد می شود. مادر این نکته را خاطرنشان می کند که چیزی بین او و فرزندانش قرار گرفته است. والتر معتقد است همین اتفاق بین او و راث رخ داده است. این اختلاف ها در پایان نمایشنامه حل می شوند، زمانی که آن ها در نهایت به هم می پیوندند و با افتخار در کنار هم به سمت پارک کلایبرن حرکت می کنند. به نظر می رسد اتحاد آن ها تمام موانع را از میان برمی دارد و به اسلحه ای برای غلبه بر چالش های تفرقه برانگیزی تبدیل می شود که در اثر فقر و نژاد پرستی به وجود می آید.