کتاب مستر جیکاک

تمام روز چشم های نمناک، غمگین و پر از تمنای ماه گل در نظرم بود. چه آن وقت که آلمان ها اسباب شان را بردند درون قلعه، چه آن زمان که تنگ میش ها را دست می کشیدم و تا سرای ماه گل رفتم و چه آن وقت که کی در خواب بود و من در انتظار فرصت بودم. رو کردم به دنا، در دل به ماه گل گفتم تقاص چشم هایت را می گیرم عزیزکم. ابری بر دنا سایه افکنده بود و سنگینی می کرد؛ اما بغض من زودتر شکست و اشک روی گونه هایم راه گرفت و یقه ام را تر کرد.