یک شاهکار.
کتابی بسیار شایان توجه.
کتابی بسیار زیبا.
سرزمینی برای زندگان وجود دارد و سرزمینی برای مردگان و پل میان این دو، عشق است، تنها راه بقا، تنها معنی.
ممکن است دو نفر به یک اندازه خوب، بااستعداد و یا زیبا باشند، اما ممکن است هیچ وقت دو نفری نباشند که به یک اندازه به هم عشق بورزند.
ما یا از روی شانس زندگی می کنیم و می میریم، و یا زندگی و مرگ مان بر طبق یک برنامه است.
می توان گفت که هدف اصلی این ژانر، «زندگی بخشیدن به تاریخ» از طریق ساختن داستان هایی درباره ی گذشته یا یک دوره ی تاریخی خاص است.
وقتی که آثار کلاسیک را مطالعه می کنید، در واقع در حال خواندن کتاب هایی هستید که نقشی اساسی در شکل گیری چگونگی نوشتن و خواندن ما در عصر حاضر داشته اند
اثری است درخور تعمق و تأمل چهل سال پیش این کتاب را با ترجمهی شادروان «شجاع الدین شفا» خواندم.
خوب و جالب بود :)