امیل چوران (رومانیایی: Emil Cioran؛ زاده ۸ آوریل ۱۹۱۱ درگذشته ۲۰ ژوئن ۱۹۹۵) فیلسوف و جستارنویس اهل رومانی بود. تحصیلاتش را در دانشگاه بخارست آغاز کرد و همانجا بااوژن یونسکو و میرچا الیاده آشنا شد که به دوستی تا پایان عمر انجامید. در ۱۹۳۳ برای ادامه تحصیل به برلین رفت و در آن دوران بیشتر از فلاسفه ای چون نیچه، شوپنهاور، کییرکگور و کانت تأثیر گرفت.[نیازمند منبع] از او آثاری به زبان رومانیایی و فرانسوی به جا ماندهاست. در آثار او موضوعاتی چون نیهیلیسم، پوچی، مرگ و خودکشی، یاس، بدبینی، رنج و عذاب محوریت دارند. از آثار اولیهٔ او میتوان به "بر قلههای ناامیدی" اشاره کرد که به رومانیایی منتشر شد و بسیار مورد استقبال قرار گرفت. از اولین آثار او به زبان فرانسه با عنوان " تاریخچه مختصر زوال(۱۹۴۹) " جایزه معتبر Rivarol را در سال ۱۹۵۰ از آن خود کرد، اما چوران پس از آن از پذیرش هر جایزه ای، سر باز زد. با این حال از آن پس آثارش را فقط به زبان فرانسه منتشر کرد. او در دوران نوجوانی به مدت چند سال دچار بی خوابی و شدیداً تحت تأثیر مسئله مرگ بود که اولین اثرش "بر قلههای نا امیدی " را در اوج این تأثر نگاشت.
هیچ نویسنده ی مدرنی مانند چوران نمک به زخم انسان نمی پاشد. نوشته های او از وجود تلخی ای در دلسوزی حقیقی حکایت دارند.
ناامیدی تاریک و اگزیستانسیال این فیلسوف رومانیایی به صورتی پارادوکسیکال پذیرنده ی زندگی است و او را در ردیف نیچه و کیرکگور قرار می دهد.
همگان معصومیتشان را از کف نمی دهند. ازاین رو همه اندوهگین نیستند. آنان که معصومانه می زیند، نه از سر حماقت که معصومیت موقعیتی است ناب و مبرا از چنین نواقصی بلکه از سر عشق غریزی و ذاتی به طبیعت، که معصومیت همیشه بی درنگ افسون آن را درمی یابد، هم آنان به هماهنگی با زندگی می رسند، به یکی شدن با آن. و چه بسیار رشک می برند به آنها، کسانی که بر قله های ناامیدی در کشمکش اند. فروپاشی مستلزم فقدان کامل معصومیت است، این موهبت شیرین که شناخت ویرانش می کند. شناخت، دشمن زندگی. معصومیت خاک حاصلخیز عشق و اشتیاق است، لذت افسون طبیعی هستی است و تجربۀ ناخودآگاه تناقضاتی که دیگر سرشتی تراژیک ندارند. برای رسیدن به شادی بکر معصومیت نباید آگاهانه در تناقض زیست یا از تراژدی و اندیشۀ مرگ باخبر بود.
چرا نمیتوانیم در خود فروبسته بمانیم؟ چرا در تلاش برای ابراز مضمونها و معناهای ارزشمند درونمان، شکلها و بیان ها را زیر و رو می کنیم؟ تلاشی بیهوده برای به سامان کردن آنچه ناگزیر جریانی آشفته و سرکش است. سازنده تر نبود اگر به سادگی در برابر سیالیت درون خود دست از مقاومت می کشیدیم و، بی قصدی بر عینیت آفرینی، صمیمانه و دلخوش در نزاع و کشمکش های درونی مان غرق میشدیم؟ آن گاه رشد تجربه معنوی را از درون به کمال و با | شور و شدتی سرشارتر لمس می کردیم.
«امیل چوران» (زاده 1911 و درگذشته 1995)، فیلسوف و نویسنده ای رومانیایی تبار و فرانسوی بود که آثاری را از خود بر جای گذاشت که زیبایی گزنده و تشویش آوری در آن ها به چشم می خورد.
نظر مثبتی در مورد این کتاب ندارم چون زمانی که یک صفحه میخونم انگار تمام نا امیدیهای جهان بر سرم سرازیر میشه و اسم کتاب نشان دهنده محتوای کتابه
بستگی به درک و عمق رنج هایی که کشیدید داره مشخصه این محتوا برای ادمای شاد و درد نکشیده آن هم به این شکل مناسب نیست
سلام به همه ویژگیهای مثبت کتاب رو مینویسم: و از مترجم و ناشر و ایران کتاب بابت عرضه این کتاب عالی تشکر میکنم. 1- کتاب ترجمه بسیار روان، حرفه ای و ادبی دارد. 2- کتاب از کاغذ بازیافتی اما با کیفیت بالا ساخته شده و در عین حال کیفیت بالایی دارد و و مفید برای کمک به محیط زیست. 3- دارای جلد بسیار زیبا و کیفیت بالا در چاپ کلمات و رسم الخط مناسب. 4- جمع بندی و بخش بندی درست کتاب. - 5- ( دارای مفاهیم فلسفی، انتقادی و تیره، در عین حال تسلی بخش و آرامش دهنده ). با تشکر❤️