بابک امیرخسروی، یکی از شخصیتهای برجسته و تاثیرگذار در صحنهی سیاسی ایران است. او با تجربیات و فعالیتهایش در دهههای مختلف، به عنوان یک کادر مهم و پرتلاش در حزب تودهی ایران شناخته میشود. امیرخسروی در سال ۱۳۰۶ خورشیدی متولد شد و دارای تحصیلات مهندسی راه و ساختمان از دانشگاه تهران و مدرک دکترا در اقتصاد سیاسی از دانشگاه هومبولت برلین در آلمان است. وی در دوران جوانی وارد عرصهی فعالیتهای سیاسی شد و به عضویت حزب توده پیوست. زندگینامهاش، که بهتازگی توسط نشر پارسه منتشر شده، نهتنها مسیر سیاسی او را به تصویر میکشد، بلکه به دلایل و انگیزههای پشت تصمیمات و انتخابهایش نیز روشنی میبخشد. از جمله نکاتی که از متن مشخص است، عدم تمایل امیرخسروی به تدوین زندگینامه و خاطراتش است. او ترجیح میدهد از این کار دوری کند به خاطر احساسی که در آنجا «من» در مرکز قرار میگیرد و این ممکن است باعث شود که خودمحوری و دیدگاه شخصی وارد نوشته شود. با این حال، با سپری شدن سالها و پس از تجربههای فراوان، به نوشتن زندگینامهاش پرداخته و تجربیات خود را به اشتراک گذاشته است. ویژگی دیگری که از متن مشخص میشود، مسیر پر پیچ و خم وی در فعالیتهای سیاسی و حزبی است. امیرخسروی، با ورود به حزب تودهی ایران و فعالیتهای بسیاری که در آن دوران انجام داد، به عنوان یکی از افراد برجسته در این حزب شناخته میشود. اما تصمیم به جدایی از این حزب و بنیانگذاری حزب دموکراتیک مردم ایران، نشان از تحولات و پیچیدگیهایی دارد که در مسیر فعالیتهایش اتفاق افتاده است. علاوه بر این، مسیر زندگی امیرخسروی پر از مخاطرات و موانع بوده است، از جمله دستگیریها و آوارگیها که باعث از دست رفتن بخشی از نوشتهها و مدارک او شده است. اما او با این همه سختیها، توانسته است تا تجربیات خود را به دست آورده و در زندگینامهاش به اشتراک بگذارد. در کل، زندگینامهی سیاسی بابک امیرخسروی، علاوه بر اینکه سرگذشت وی را در فعالیتهای سیاسی به تصویر میکشد، به خوانندهها فرصت میدهد تا نگاهی عمیقتر به فرآیندها و رویدادهای داخلی حزب و جامعه سیاسی ایران داشته باشند.
کتاب زندگینامه سیاسی بابک امیرخسروی