کتاب بازیگری حرفه ای

ج. د. سالینجر می گوید: «شما قبل از اینکه نویسنده بشوید، خواننده بودید. به همین ترتیب در ابتدا تمام بازیگران کار خود را به عنوان تماشاگر آغاز کرده اند. نخستین چیزهایی که ما را مجذوب تئاتر کرد، چه بود؟ آن چیست که اکنون نیز بارها ما را به تئاتر می کشاند؟ چه عواملی موجب آفرینش آن لحظاتی است که نفس تماشاگر را ناگهان در سینه حبس و او را بر صندلی اش میخکوب می کند؟ بدون شک این لحظات در کنترل یک فرد نیستند.

با این همه بازیگر می داند آنچه او باید انجام دهد، گرچه ممکن است ظاهر روشن باشد، اما آسان نیست. مثلا برای قرارگرفتن در بهترین شرایط ممکن برای اجرای نمایش، بازیگر باید صدایی قوی، شفاف و پرطنین داشته باشد، اما بیشتر مردم برای دست یافتن به چنین صدایی به سالها آموزش و به کارگرفتن اراده برای انجام تمرینات روزانه صدا نیازمندند.

باید متوجه باشید که بازیگری، مثل نجاری، هنری است با یک سری مهارت ها و ابزار خاص. با به کار گرفتن مجدانه اراده خود در تحصیل این مهارتها و ابزارها، سرانجام آنها را به عادات خود تبدیل خواهید کرد. هنگامی که این مهارت ها برایتان به صورت عادت درآمد، دیگر احتیاجی ندارید که نیروی خود را بر تکنیک کار متمرکز کنید؛