کتاب رزی کارپ; کتاب رزی کارپ

کتاب رزی کارپ

Rosie Carpe

کد کتاب : 1586
مترجم :
شابک : 978-600-367-367-0‬
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 318
سال انتشار شمسی : 1400
سال انتشار میلادی : 2001
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 1
زودترین زمان ارسال : 11 آذر

برنده جایزه فمینا 2001

معرفی کتاب رزی کارپ اثر ماری اندیای

کتاب رزی کارپ، رمانی نوشته ی کاری اندیای است که اولین بار در سال 2001 منتشر شد. جهان برای زنی حامله به نام رزی کارپ که به منظور پیدا کردن برادرش، لازار، به منطقه ی گوادلوپ آمده، جایی بسیار گیج کننده به نظر می رسد. آیا مرد سیاه پوست و باوقاری که خود را لاگران می نامد، واقعا می تواند برادر سفیدپوست و ژولیده ی او باشد؟ آیا پدر و مادر رزی که او را در پاریس رها کردند، دوباره در حال تجربه ی لذت ها و ماجراجویی های دوران جوانی خود هستند و یا عقلشان را به کلی از دست داده اند؟ و آیا رزی می تواند از چنگال کارفرما و اغواگر سابق خود رها شود؟ واقعیات گنگ و حقایق گیج کننده ی داستان جذاب رمان رزی کارپ با نثر استادانه ی اندیای به تصویر کشیده می شوند و ماجرایی را خلق می کنند که از جهان رزی پرده برمی دارد.
ماری اندیای
ماری اندیای، زاده ی 4 ژوئن 1967، رمان نویس و نمایشنامه نویس فرانسوی است. اندیای، نویسندگی را در دوازده سالگی آغاز کرد و اولین رمان خود را در هفده سالگی به انتشار رساند. او در سال 2009، جایزه ی ادبی گنکور را از آن خود کرد.
دسته بندی های کتاب رزی کارپ
ادبیات فرانسه
ادبیات داستانی
ادبیات معاصر
داستان درام
دهه 2000 میلادی
جایزه ی فمینا
درام
نکوداشت های کتاب رزی کارپ
Marie NDiaye have a few surprises in store for her reader.
ماری اندیای، غافلگیری هایی را برای مخاطب خود تدارک دیده است.
Amazon Amazon
A fascinating novel with a creative style.
رمانی شگفت انگیز با سبکی خلاقانه.
Multicultural Review
قسمت هایی از کتاب رزی کارپ (لذت متن)
هواپیمایی پشت تپه غرید. پایین تر، نره گاوی نعره کشید، و رزی با خودش می گفت، گویا نره گاوها هرگز از ماغ کشیدن دست نمی کشند، زیرا از وقتی شروع کرده بودند، از یادآوری لحظه ای که ساکت شده باشند، ناتوان بود. انگار در اینجا، زاری نره گاوها بخشی از سکوت بود، سرد و بایر و مرطوب؛ همچنان با خودش می گفت: تیتی مثل نره گاوها نعره می کشد، اما شنیده نمی شود، فقط من می شنوم که خستگی ناپذیر از وحشت نعره می کشد و نعره می کشد، اما چه کسی می تواند بشنود، چه کسی می داند که این شکوه گری ماهیت روزهای اوست؟