کتاب مردی که زنش را با کلاه اشتباه می گرفت

اما چه اتفاقی برای خانم «ا. ام.» و خانم «ا. سی.» می افتاد؟ «صرع موسیقایی» دو واژه ی متضاد نمی نمایند: چون موسیقی معمولا آکنده است از احساس و معنی و با عمق وجود ما سر و کار دارد، و به قول توماس مان با «دنیای ورای موسیقی»، در حالی که صرع کاملا برعکس است: یک اتفاق فیزیولوژیک تصادفی خشن، کاملا غیرانتخابی، بدون احساس، بدون معنی. بنابراین عبارت «صرع موسیقایی» یا «صرع شخصی» ضد و نقیض به نظر می رسد. با این حال چنین صرع هایی روی می دهند، گو این که فقط در زمینه ی حمله های لب گیجگاهی اتفاق می افتند، صرع هایی در قسمت خاطره پردازی مغز.

اگر فردی، پا یا چشمش را از دست بدهد، می داند که پا یا چشمش را از دست داده است. اما او اگر «خودش» را از دست بدهد، نمی تواند آن را بفهمد، چون دیگر آن جا نیست که این را درک کند.

لذتی که از موسیقی می بریم، از شمردن ناشی می شود، اما شمردن ناخودآگاه. موسیقی چیزی نیست جز علم حساب به صورت ناخودآگاه.