کتاب مریخی

«گفتم: فاضل اسپانیولی وقتی می خواست سوار قطار بشود و از ماکوندو به روستای زادگاهش در اسپانیا برود، بازرسان قطار می خواستند سه صندوق دست نوشته هایش را به واگن کالا ببرند. او سر فحش را به جانشان کشید و سرانجام موفق شد، صندوق های دست نوشته هایش را با خودش به واگن مسافری ببرد. آخرین جمله اش قبل از حرکت قطار و پیش از آن که در روستای زادگاهش ناامید شود، این بود:«روزی که قرار بشود بشری در کوپه درجه یک سفر کند، ادبیات در واگن کالا، دخل دنیا آمده است. پروانه گفت: دنیای بدون ادبیات قبرستان است. گفتم: کتاب کالاست، اما منظور مارکز جدایی انسان و ادبیات است. این جدایی اگر روزی سر بگیرد دخل آدم را می آورد. در آن روز دیگر غریزه عشق حریف غریزه ی مرگ نمی شود و دنیا قبرستان خواهد شد.