فراموشی، نخستین رمان جواد پویان است. این رمان در شش فصل به نام های در یدوقوپ، در ادنسه، در دسا، در لواسانات، در نووک و در بغداد، به زندگی یک نقاش و کارگردان تئاتر ایرانی به نام فرید خوش نویسان می پردازد که در دانمارک زندگی میکند. او مبتلا به نوع نادری از بیماری فراموشی است که از مدخل بحران های ناشی از آن، نویسنده فرصتی برای نگاه به مهاجرت در سال های پس از انقلاب یافته است.
جلال سرفراز منتقد ادبی و روزنامه نگار درباره ی این کتاب چنین می گوید:
فراموشی از نثری روان و بی خدشه برخوردار است. نویسنده در روند شکل گیری رمان، گذشته از یکی دو توضیح ضروری، با نگاهی به دوربین وار فضای زندگی اروپایی و ایرانی را، متناسب با دنباله گیری رویدادها، به زیبایی بازسازی می کند. درست مثل اینکه در حال دیدن فیلمی هستیم.
کتاب فراموشی