کتاب عشق سرخ

گرهارد در ژانویه ی ۱۹۵۲ به برلین شرقی می آید، اما نه تصادفی. او از طرف حزب مأموریتی سری دارد که حتی همسرش هم نباید از آن خبر داشته باشد. مادرم سال ها پیش به من گفت گرهارد در مأموریت های سری درگیر بوده است. اما چیز بیشتری نمی دانست چون حتی پس از پایان جمهوری دموکراتیک آلمان، گرهارد نمی خواست از آن صحبت کند. قبل از آنکه این کتاب را شروع کنم، پیش گرهارد رفتم تا بپرسم آیا می توانم پرونده ی استازی او را ببینم. من سوال هایم را در یک دفترچه ی آبی یادداشت کرده بودم. آن را خواند و سرش را تکان داد. نمی توانستم از حالت چهره اش حدس بزنم از اینکه در مورد گذشته اش کنجکاوی کرده ام، راضی یا عصبانی است اما مخالفتی نکرد و گذاشت کارم را ادامه بدهم. چند ماه بعد، آن بسته ی بزرگ مدارک روی میزم قرار می گیرد. دویست صفحه مدرک. همه ی شب آن ها را می خوانم و صبح روز بعد گرهارد تا جایی که به من مربوط می شود، برای من آدم دیگری شده است. می دانم با این پرونده ها باید محتاط بود اما حتی اگر نیمی از آنچه در آن پرونده هست واقعیت داشته باشد گرهارد در جمهوری دموکراتیک آلمان هم مرد شجاعی بوده. بدون شک یک باورمند متعصب و وفادار به آن رویداد تا پایان تلخش اما در همان حال صادق و منتقد. کاملا برعکس تصویر کارگزاری از دست رفته که در خانواده داشت. چرا همه ی این ها را برای همه سال از ما پنهان کرده بود؟ بر طبق پرونده ی استازی اش، زندگی دوگانه ی گرهارد در دوسلدورف شروع می شود؛ جایی که بعد از جنگ با خانواده اش زندگی می کند. او به عنوان سردبیر در روزنامه ی آزادی حزب کمونیست آلمان کار می کند و در اوایل سال ۱۹۵۰ اطلاعاتی در مورد مردی دریافت می کند که برای سرویس امنیتی رایش سوم کار می کرده و حالا قرار است برای امریکایی ها کار کند. مرد با او قرار ملاقات می گذارد و می گوید پس از آزاد شدنش از کمپ اسرای جنگی، ارتش امریکا استخدامش می کند تا با گشتاپوهای پیشین و اعضای سرویس امنیت ملی کار کند و سرویس سری جدیدی در آلمان غربی پایه گذاری کنند…