یکی از برجسته ترین آثار برشت.
اثری نوشته ی یکی از تأثیرگذارترین نمایشنامه نویسان قرن بیستم.
این اثر، یکی از کاراکترهای برجسته ی برشت را در خود جای داده است.
بزرگ ترین بدبختی آدمی این است که در برابر ستم، جرأت طغیان را از دست بدهد. جان کلام زندگی این جاست که طغیان بر ضد بیدادگری دوام یابد. لحظه ای که انسان ستم را به آسانی تحمل کند، شوم ترین دوره ی حیاتش آغاز می گردد.
اگر همه ی معلم ها را با الکل از میدان خارج کنند، دیگر احتیاجی به سانسور کردن ندارند و پولی را که برای سانسور خرج می کنند، می توانند ذخیره ی ملی کنند.
میراث ادبی آلمان همانند پیشینه ی هنرهای زیبا و سینما در این کشور، وسعت شگفت انگیزی دارد
در اوایل قرن بیستم و در اغلب کشورهای اروپایی، تمایزی میان نمایش های ساده و خیابانی با آثار جدی تر به وجود آمد.
او به عنوان نویسنده ای سیاسی، اگر در دنیای امروز زندگی می کرد بدون تردید انتظار داشت آثاری نوین به وجود آید که در عین وفاداری به آرمان هایش، بازتاب دهنده ی مسائل کنونی باشند.