ادبیات فرانسه خواهد بود، و در سدهی آینده من و او دو بیان گر ادبیات شناخته خواهیم شد. ژان کوکتو سیکا موران را چنین ستوده بود: «بیانی گوتیگ، نوشتاری آزاد. واژه هایی روشن، پرشتاب، تلخ، غنی چون ثروت، و سایه چون صبح به خیر.» با این که کوکتو راست می گفت حیف که پیشگویی سلین درست از کار در نیامد. در مورد خودش حق داشت که بیرون از فرشتکل فروتنی کاذب حرف بزند اما... اما موران بیش و کلام از یادها رفته است. به گمان برخی از ناقدان امروزی موران قصه گو و راوی چیرہ دستی نبود. این را از کمبود رویدادها در داستانهای اش نتیجه گرفته اند، به هیچ رو حق با آنها نیست. البته راست است که رمانها و داستانهای کوتاه موران بهانه هایی بودند
مطالعه ی فلسفه به منظور درک چگونگی تکامل ذهن و اندیشه ی بشر در طول زمان، اهمیت بسیاری دارد
کتاب بسیار خوبی بود البته برای افرادی که سواد مواجهه با چنین مباحثی رو داشته باشن . اگر اهل رمان انگیزشی و رمان سرگرم کننده هستید این کتاب رو نخونید چون نیاز به کمی تفکر و بیداری داره
همه خفته و جاهل اند. فقط تو بیداری فقط تو فیلسوفی فقط تو اگاهی مغز متفکر مواظب باش تفکر زیادت دنیارو متحول نکنه
اصلا خوشم نیومد و مطالعه ش رو پیشنهاد نمیکنم