کتاب شبح عمارت کراچفیلد

برای لحظه ای آتش خاموش شد و بعد ناگهان شعله ور شد. آتش درون بخاری زبانه کشید. سیخی را گرفتم و تمام تلاشم را کردم تا آتش را داخل محفظه نگه دارم. اگرچه خیلی ناراحت بودم، اصلا تمایل نداشتم عمارت «کراچفیلد» را با خاک یکسان کنم.

با آرامش، فروکش کردن آتش را تماشا کردم. دود باعث شد اشکم درآید، و اتاق بوی ابریشم سوخته بدهد. فقط پیراهن نازکی به تن داشتم، به سمت پنجره دویدم و گذاشتم سیل هوای تازه و سرد به داخل بیاید.

اگر در قالب ذهنی شادتری قرار داشتم، ممکن بود از زیبایی برف هیجان زده بشوم. بدون شک هرگز شاهد چیزی شبیه به این در خیابان های شلوغ و کثیف لندن نبودم. اما امروز به برف خیره شدم بی آن که واقعا آن را ببینم، از ماجراهای پیچیده ی صبح، بیش از حد عصبانی و هراسان بودم که بتوانم از برف لذت ببرم.