کتاب «نو ارغنون» یک اثر فلسفی است که توسط فرانسیس بیکن ، به زبان لاتین نوشته شده و در سال 1620 منتشر شده است. بیکن در مورد سیستم جدیدی از منطق توضیح می دهد که معتقد است از شیوه های قدیمی قضاوت برتر است. این روش امروزه به عنوان روش باکونی شناخته می شود.
برای بیکن ، یافتن ماهیت یک چیز یک فرایند ساده کاهش و استفاده از استدلال استقرایی بود. برای یافتن علت "طبیعت خارق العاده" مانند گرما ، باید همه موقعیتهایی را که در آن گرما یافت می شود ، لیست کنید. سپس باید فهرستی دیگر تهیه شود که مواردی مشابه با موارد لیست اول را به جز کمبود گرما فهرست کند. جدول سوم مواردی را نشان می دهد که گرما می تواند در آن متفاوت عمل کند.
"ماهیت شکل" یا علت گرما باید آن چیزی باشد که در همه موارد جدول اول مشترک است ، از همه موارد جدول دوم فاقد است و در موارد جدول سوم از نظر درجه متفاوت است.
یکن امیدوار است که تحقیقات تجربی ، به همین ترتیب ، ایده های قدیمی علمی را در هم بشکند و به درک بیشتری از جهان و آسمان ها منجر شود.
کتاب نو ارغنون
جامی(مصدق)
فرانسیس بیکن
