کتاب حاضر نوشته محمد اسفندیاری در سه فصل مجزا تدوین شده است.
در فصل اول این کتاب ابتدا به بررسی مفهوم «برادری» در اسلام پرداخته شده و سپس به برخی از مصادیق اخلاق نابرادرانه رایج میان مسلمین اشاره می شود. بعد از این علل نابرادری بررسی شده و ده عامل مهم در این رابطه برشمرده می شود. فصل دوم اما به تبیین اصول اخلاق برادری در اسلام اختصاص دارد. اصولی که به گفته نویسنده کتاب، مغفول است زیرا که مسلمین از آنها آگاهی ندارند. اصولی چون نرمی در برابر تندی، تحمل خطای انسانی، عدالت در عداوت، دشمنی با گناه نه گناهکار، حمل بر صحت و ... نویسنده فصل سوم را «مدارا آری، مداهنه هرگز» می نامد و در آن به آسیب شناسی مدارا می پردازد. استاد محمد اسفندیاری معتقد است که ضمن دعوت به مدارا و پرهیز از خشونت، باید از خطر مداهنه نیز سخن گفت. مدارا را نباید با مداهنه خلط کرده و نباید صلح کل بود.
وی در قسمتی از این فصل می نویسد: «خشونت و مداهنه، دو روی سکه ای تقلبی است. بعضی چنان تندخو و نابردبارند که می خواهند پوست و پوستین مخالف خود را بکنند، و بعضی چنان سست اعتقاد و سست عنصرند که در دل مخالفان خود ذوب می شوند. این افراط و تفریط زیر هر نامی که باشد (مثلا اصولگرایی و روشنفکری) مذموم است».
مولف پس از بیان علت پرداختن به مفهوم مداهنه، ضمن پرداختن به مدارا، به کالبدشکافی مفهوم «مداهنه» می پردازد.
.