اشعار اتوود با زبانی ساده و صمیمی و طنزی هوشیارانه همان دغدغه های همیشگی او را در بر دارد. او به مسئله هویت زنانه در جهان معاصر می پردازد و برای ترسیم این هویت بارها به اساطیر مراجعه می کند. برای اتوود نقش های جنسیتی هنوز هم بر اساس پیش فرض ها و جانبداری های سنتی شکل گرفته اند و باید مورد پرسش قرار گیرند. دیگر اینکه در این آثار مسئله نوشتن و خلق ادبی خود موضوع آثار می شوند. او همواره به نسبت میان هنر و زندگی حساس بوده است. در اشعار اتوود محیط زیست نیز نقشی محوری دارد و تصاویر دقیق و شفافی از طبیعت زیبا و چشم انداز وحشی و دست نخورده ی کانادا به گونه ای نمادین به کار گرفته شده است. او به ویژه به رابطه مشکل ساز و فایده نگر انسان با محیط زیست می پردازد.
در نهایت، شعر مارگارت اتوود فریادی عمیق بر علیه نابرابری های اجتماعی و تلاشی برای ارتباط عمیق انسانی است، آرمانی که تحقق آن هر روز که می گذرد دورتر و دورتر به نظر می رسد و در این جهان بی رحم و خشن سرابی بیشتر نمی نماید. امیدوارم ترجمه مریم آقاخانی از چند شعر مارگارت اتوود قدمی موثر برای بیان هر چه ضروری تر بودن این فریاد باشد.
کتاب صبحانه در خانه سوخته
