کتاب شرح رساله فی حقیقه العشق

In the truth of love
(مونس العشاق)
کد کتاب : 31070
مترجم :
شابک : 978-6222461416
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 60
سال انتشار شمسی : 1400
سال انتشار میلادی : 1263
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 2
زودترین زمان ارسال : 19 اردیبهشت

معرفی کتاب شرح رساله فی حقیقه العشق اثر شهاب الدین یحیی سهروردی

"مونس العشاق" یا "شرح رساله فی حقیقه العشق" اثری است گرانبها به قلم "شهاب الدین یحیی سهروردی" ملقب به شیخ اشراق، که در آن با زبانی شیرین و دلفریب به تشریح مفهوم عشق می پردازد. "شرح رساله فی حقیقه العشق" یکی از محبوب ترین آثار نوشته شده در باب عشق است که روایت های جذاب و تمثیل وار آن، بیشتر علاقمندان به ادبیات را شیفته ی خود خواهد کرد. این کتاب علاوه بر اینکه با نثر زیبا و دلکش خود، در زمره ی یکی از اعلاترین آثار ادبی فارسی قرار می گیرد، در بردارنده ی قسمت هایی از عرفان و نظریات فلسفی "شهاب الدین یحیی سهروردی" است که به راستی باید او را نابغه ای در عرصه ی معرفت دانست. همین همراهی ادب و عرفان و فلسفه در کتاب "شرح رساله فی حقیقه العشق" یا "مونس العشاق" می باشد که سبب شده این اثر از چنین آوازه ای برخوردار باشد و نویسندگان و ادیبان مختلفی را تحت تاثیر قرار دهد.
آنچه "سهروردی" در این کتاب به آن معتقد است، ضرورت ایجاد تغییرات اساسی برای دستیابی به عشق و کمال، به شکلی همگانی است؛ به عبارتی از دیدگاه نویسنده، تا زمانی که همه ی مردم در کنار هم برای این مفهوم تلاش نکنند، عشق به آن جامعه ورود نخواهد کرد و هیچگونه تغییر اساسی در ابعاد فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و حکومتی بدون حرکت همگانی و اقدامات عملی جمیع مردم امکان پذیر نخواهد بود. "شرح رساله فی حقیقه العشق" اثری است که "سهروردی" در آن به یک بازآفرینی شگفت انگیز از فلسفه ی خاص خود می پردازد و تفسیرهایش از قرآن، سنت، معرفت و فلسفه را در قالب یک اثر عرفانی ویژه و بی نظیر ارائه می کند.

کتاب شرح رساله فی حقیقه العشق

شهاب الدین یحیی سهروردی
شهاب الدین یحیی بن حبش بن امیرک ابوالفتوح سهروردی، ملقب به شهاب‌الدین، شیخ اشراق، شیخ مقتول و شیخ شهید (۵۴۹–۵۸۷ ق / ۱۱۵۴–۱۱۹۱ م) فیلسوف نامدار ایرانی اهل شهر سهرورد شهرستان خدابنده استان زنجان است.
دسته بندی های کتاب شرح رساله فی حقیقه العشق
قسمت هایی از کتاب شرح رساله فی حقیقه العشق (لذت متن)
سهروردی در فصل اول رساله می آورد: «بدان که اون چیزی که حق سبحانه و تعالی بیافرید گوهری بود تابناک، او را عقل نام کرد که اول ما خلق الله تعالی العقل» با توجه به حدیث نبوی: «اول ما خلق الله نوری» گفته اند که این عقل اول همان نور مصطفوی و حقیقت محمدی (ص) است، «مادر اول است، چون هر چه ایجاد شده و ایجاد می شود از اوست» قلم اعلی است، چون هر چه پدید می آید با این قلم نوشته می شود. لوح محفوظ است، چون هرچه ایجاد می شود بر این لوح نوشته می شود. این عقل، حقیقت انسانی است، روح اعظم است وخلیفهٔ خداست. این مرتبه عقل است که اول ماخلق الله است». سهروردی درادامه می آورد: «این گوهر را سه صفت بخشید... از آن صفت که به شناخت حق تعالی تعلق داشت، حسن پدید آمد... و از آن صفت که به شناخت خود تعلق داشت، عشق پدید آمد... و از آن صفت که نبود پس به بود تعلق داشت حزن پدید آمد.» پس حسن یا نیکویی در عالم، حاصل نگرش عقل کل به مبدأش است و عشق حاصل نگاه به خود و چون عقل به این حیثیت نگریست که نبود پس ببود، نیست بود و بود شد، حزن پدید آمد. پس حسن و عشق و حزن هر سه از یک مبدأ ملکوتی که همان عقل است نشأت گرفته اند. اکنون زمان آن رسیده است تا به تفصیل به سه رکن اصلی داستان یعنی حسن یوسف، عشق زلیخا و حزن یعقوب بپردازیم و نیز مباحثی را پیرامون حقیقت عشق و سلوک به منزل عشق مطرح کنیم.