کتاب برادرزاده ی رامو

دنی دیدرو، زاده ی 5 اکتبر 1713 و درگذشته ی 31 جولای 1784، نویسنده، منتقد و فیلسوف فرانسوی بود. او یکی از برجسته ترین شخصیت های عصر روشنگری به حساب می آید.دنی دیدرو در لانگر فرانسه به دنیا آمد. او تحصیلات اولیه ی خود را نزد عالمان فرقه ی یسوعی طی کرد و در همین دوره بود که به مطالعه ی کتاب علاقه مند شد و در این میان آثار کلاسیکی مانند هوراس و هومر نزد او محبوبیتی خاص پیدا کرد. دیدرو در سال 1732 با اخذ درجه ی فوق لیسانس در رشته ی ادبیات و فلسفه از دانشگاه پاریس فارغ التحصیل شد و با این که پدرش، او را به تحصیل در رشته ی پزشکی و حقوق توصیه می کرد، او اکثر وقت خود را صرف مطالعه ی کتاب و تفریحات شبانه می کرد. با توقف حمایت های مالی پدر، دیدرو به ناچار در دفتر کار وکیلی به نام کلمان دوریس مشغول به کار شد و با گذشت دو سال، کار در دفتر وکالت را رها و در یک کتابفروشی کار خود را آغاز کرد. پس از 10 سال زندگی به سبک و سیاق خود در سال 1743 با آنتوانت شامپیون ازدواج کرد و برای تأمین مالی خانواده به ترجمه ی متون ادبی از زبان انگلیسی به فرانسه روی آورد.دیدرو که از اوایل دهه ی 40 به عنوان مترجم کار خود را آغاز کرده بود، در طول این دوران «دیکشنری پزشکی» رابرت جیمز و آثار متنوع دیگری را به زبان فرانسه برگرداند. او در سال 1746 کتابی فلسفی نگاشت که مجموعه ای از کلمات قصار و حکیمانه نیز به شمار می آید. تمام نسخه های این کتاب به واسطه ی عقاید ضدمسیحی آن به دست پارلمان پاریس سوزانده شد. دیدرو در سال 1749 در کتابی با عنوان «نامه یک کور» به طرح پرسشی درباره ی وجود خدا پرداخت و به همین دلیل سه ماه به زندان افتاد. در ژوئن سال 1749 با پر شدن زندان باستیل، او را به زندان دیگر در وینسنس منتقل کردند. او دوستان فیلسوف زیادی داشت که بهترین آن ها ژان ژاک روسو بود که دوستی این دو در سال 1757 پایان یافت. دنی دیدرو در سال 1784 به خاطر ابتلا به بیماری نفخ و ورم در پاریس درگذشت.