کتاب تصغیر

عایشه وقتی وارد شد بار درحال بسته شدن بود. نورهای خفیف دیگر پژمرده بود و دیوارهای بار را در سایه فرو افکنده بود. در آن تاریکی با این که تشخیص پوسترهای روی دیوار که به پنجره های عظیمی شبیه بودند تقریبا غیرممکن بود، از آنجا که هر گوشه وکنار بار را به خاطر سپرده بود به خوبی می دانست که هم اکنون از جلوی پوستر «مایلز دیویس۹» می گذرد.

نوری که از لای پردهٔ مخمل به داخل اتاق می تابید، حالا دیگر غیب شده بود و فضای اتاق رو به تاریکی گذاشته بود. سنگینی انگشتم را روی ماشه حس کردم...