زمانی در تاریخ بشر، تمامی آثار ادبی به نوعی فانتزی به حساب می آمدند. اما چه زمانی روایت داستان های فانتزی از ترس از ناشناخته ها فاصله گرفت و به عاملی تأثیرگذار برای بهبود زندگی انسان تبدیل شد؟
من در حال خوندن این کتابم و بی نظیره. دارم لذت میبرم از بازی با جمله ها، کلماتی که به زیباترین شکل ممکن کنار هم دردناکترین لحظات رو بازگو میکنند. واقعا کتاب عالی ای هست.
ادبیات توصیفی گاهی کلیشهای میشد، داستان جز چند ایدۀ منحصربهفرد که داشت، تمام زورش رو زد که مرموز و حس برانگیز باشه و حتی در پایان یه چیز بهیاد موندنی بسازه اما باید بگم مسخره بود. این اواخر اینچنین داستانهایی رو میخونم که بگم آره فقط کلاسیک باز نیستم، ولی هربار پشیمونتر از قبل میشم.