مسعود سعد سلمان شاعر ایرانی قرن یازدهم امپراتوری غزنوی بود که به شاعر زندانی معروف است.
در سال 1085 به دلیل همدستی با پسر سلطان ابراهیم، محمود، در قلعه نای زندانی شد. او توسط جانشین سلطان مسعود سوم در سال 1096 آزاد شد و او را به عنوان کتابدار سلطنتی منصوب کرد. وی تحت حمایت ابونصر فارسی معاون والی هند قرار گرفت و به فرمانداری جلندر منصوب شد. دو سال بعد، ادامه تغییرات سیاسی منجر به حبس 8 ساله او با آزادی او در 1106 شد. سالهای آخر عمر او به نفع فراوان سپری شد و به چهار سلطان متوالی به عنوان کتابدار و متصدی خدمت کرد.
او به عنوان شاعر بزرگ فارسی زبان شناخته می شود و به ویژه به دلیل استفاده از زبان متعارف و لحن شخصی مورد توجه است. بیشتر آثار او به صورت قصیده نوشته شده است. او اشعاری در سبک های دیگر مانند رباعی و قطعه دارد. او در یکی از زندانهایش، تریستیا را نوشت که یک اثر مشهور شعر فارسی است. او با برخی از شاعران پارسی گوی از جمله عثمان مختاری، ابوالفرج رونی و سنایی ارتباط داشت.
کتاب گزیده اشعار مسعود سعد