کتاب « کوتاه ترین سایه» (مفهوم حقیقت در فلسفه نیچه) نوشته آلنکا زوپانچیچ توسط انتشارات «هرمس» منتشر شده است.
چه چیزی نیچه را نیچه می سازد؟ زوپانچیچ استدلال میکند که کیفیت قطعی نیچه، مد نبودن اوست، بیرون بودن او از جریان اصلی زمان خود یا هر زمان دیگری.
زوپانچیچ برای بازگرداندن نیچه به بستری که در آن اندیشه «به اعتبار خود زندگی می کند» دو جنبه از فلسفه او را بررسی می کند. نخست، او مضامین اصلی نیچه را بازبینی می کند - اعلامیه مرگ خدا (که معنایی دوگانه داشت، "خدا مرده است" و "مسیحیت از مرگ خدا جان سالم به در برد")، آرمان زاهدانه، و نیهیلیسم - به عنوان ایده هایی که در شرایط پست مدرن لذت گرا ما بسیار وجود دارد. سپس در بخش دوم کتاب، شکل نیمروز نیچه و پیامدهای آن را برای تصور او از حقیقت مورد بررسی قرار می دهد. نیچه ظهر را نه به عنوان لحظه ای که همه سایه ها ناپدید می شوند، بلکه به عنوان لحظه "کوتاه ترین سایه" توصیف می کند - نه وحدت همه چیزهایی که خورشید در آغوش گرفته است، بلکه لحظه شکافتن است، زمانی که "یکی به دو تبدیل می شود". زوپانچیچ استدلال می کند که این مفهوم از دو به عنوان تفاوت حداقلی و کاهش ناپذیر در درون یکسان، تمام آثار نیچه را جان می بخشد و تنش دائمی و ذاتی آن را ایجاد می کند.
کتاب کوتاه ترین سایه