«یک تکه از آسمان» داستانی مصور نوشتهی خورخه لوخان، شاعر و نویسندهی مطرح آرژانتینی و برای مخاطبان خردسال است. داستانی خیالانگیز، لطیف و شاعرانه که به کودک اجازه میدهد تا او نیز پر و بال خیالش را بگستراند و حتی تکهای از آسمان را در جیبش بگذارد. شخصیت اصلی داستان پسرکی است که هر روز سوار دوچرخهاش میشود و توی دنیای آبی رکاب میزند و پیش میرود. او همیشه به پرندهها لبخند میزند و توی مسیر آنها را دنبال میکند. یک روز صبح که هوا مهآلود است، او در حالیکه سوار بر دوچرخهی زیبایش مسیری آشنا را طی میکند، علائم را نمیبیند و تصادف میکند؛ او با آسمان تصادف میکند! بله، آسمان. آسمان با تمام عظمتش، پیش پای او سبز میشود و پسرک که هولکرده یکراست به شکم آسمان میزند. بعد اتفاق عجیبی رخ میدهد تکههای آسمان در اطرافش پخش میشوند. او که میبیند آسمان از ریخت افتاده، این تکهها را در جیبش جا میدهد تا بعد، طی عملی قهرمانانه آسمان را تعمیر و بازسازی کند. خورخه لوخان در این داستان خیالانگیز و شاعرانه همانند نویسندگان بزرگ آمریکای لاتین داستانی به شیوهی رئالیسم جادویی نوشته که اتفاقی شگفت در مرکز داستان است. تصادف پسرکی با آسمان. داستانی که میشد به شیوهای تلخ روایت و تصادفی حقیقی باشد که طی آن روح پسرک هم به آسمان برود. حالا به شکلی لطیف، انسانی با تصاویری زیبا همچون یک شعر جاری میشود و مخاطبان کودک را با خود به جهانی سرشار از تخیل میبرد. جایی که میشود تکههایی از آسمان را در جیب گذاشت. داستان مخاطبان را به چنان جهان شگفتانگیزی میبرد که آنها بدون شک شیفتهی آن میشوند. تصویرهای زیبای کتاب نیز این جهان شگفتانگیز را به شکلی ملموس پیش چشم مخاطب قرار میدهد تا از داستان لذت بیشتری ببرد. جهانی جادویی که تخیل نویسنده و تصویرگر آن را خلق کردهاند تا به تخیل کودکان هم پر و بال بدهند. «یک تکه از آسمان» داستانی زیبا، لطیف، انسانی و شاعرانه است که با جهانی شگفتانگیز هم کودکان را سرگرم و هم قوهی تخیل آنها را تقویت میکند.
درباره خورخه لوخان
خورخه لوخان (Jorge Luján) (متولد 1943 ، کوردوبا ، آرژانتین) نویسنده و شاعری توانا و بسیار مورد احترام است. او برای خلق مجموعه ای برجسته از آثار با بسیاری از بزرگترین تصویرگران جهان کار کرده است.
زمانی در تاریخ بشر، تمامی آثار ادبی به نوعی فانتزی به حساب می آمدند. اما چه زمانی روایت داستان های فانتزی از ترس از ناشناخته ها فاصله گرفت و به عاملی تأثیرگذار برای بهبود زندگی انسان تبدیل شد؟