کتاب ابداع مورل

به نکته ای درباره ی خودم پی برده ام. غالبا فکر می کنم آخر و عاقبت هر ماجرایی، تلخ و ناخوشایند خواهد بود. این طرز فکری است که نطفه های آن از سه چهار سال قبل بسته شد و اگر چه مسئله ای جدی نیست، اما آزارم می دهد.

همین که هر روز، زن روی صخره می آید و می خواهد نزدیک من باشد، ناشی از یک تغییر است و اوضاع چنان خوب و آرام پیش می رود که مشکل بتوان باورش کرد.

امروز ساعاتی قبل از سپیده، معجزه ای در این جزیره رخ داد: تابستان زودتر از موعد مقرر سر رسید. رخت خوابم را بیرون بردم، کنار استخر، ولی از آن جایی که خوابیدن ممکن نبود، توی آب رفتم و مدتی طولانی همان جا ماندم. هوا آن قدر گرم بود که دو سه دقیقه بعد از خارج شدن از استخر عرق از سر و بدنم سرازیر می شد. چیزی به سپیده دم نمانده بود که با صدای یک گرامافون از خواب بیدار شدم.