کتاب جغرافیای استرابو

روال کار استرابو چنین است که در مورد هر روستا، شهر، ناحیه، منطقه و سرزمین که نام می برد، اول، شرایط طبیعی آن، مانند کوه و دشت و رودخانه و دریاچه و فواصل راه ها و آب و هوا و پوشش گیاهی اشاره می کند و رابطه آن را با نواحی مجاور روشن می سازد، سپس به مسائل انسانی، مانند نوع معیشت(چوپانی دام داری، کشاورزی، صنعت و امثال آن) می پردازد و پس از آن، به مسائل تاریخی و مشکلات قبیله ای و آداب و سنن و مذاهب و زبان و شرح حال بزرگان و مردان آوازه دار و آثار آنها می پردازد. او، جمیع این اطلاعات را از ده ها آثار و نوشته از فلاسفه و دانشمندان یونانی و غیر یونانی که در اختیار داشته، اقتباس کرده و درباره هر مطلبی، گوینده و مرجع مطلب را ذکر می کند و به تمام این مطالب با نظر انتقادی نگریسته و صحت و سقم آن را مورد قضاوت قرار می دهد. در میان منابع مورد استفاده، بیشتر از همه به نوشته های اراتوستن تکیه می کند و ارقام او را برمی گزیند. از جمله مسائل بسیار قابل توجه که در این نظرسنجی های او به چشم می خورد، نفی صریح گفته ها و نوشته های اغراق آمیزی است که حامیان اسکندر درباره فتوحات و جهان گشایی های او از خود به یادگار گذارده اند.