کتاب شرح جامع مثنوی معنوی (دفتر پنجم)

Masnavi Manavi
کد کتاب : 41326
شابک : 978-9644233791
قطع : وزیری
تعداد صفحه : 1158
سال انتشار شمسی : 1402
سال انتشار میلادی : 1997
نوع جلد : زرکوب
سری چاپ : 40
زودترین زمان ارسال : ---

معرفی کتاب شرح جامع مثنوی معنوی (دفتر پنجم) اثر کریم زمانی

جلد پنجم از "شرح جامع مثنوی معنوی" به قلم "کریم زمانی"، پنجمین دفتر از این شاهکار عرفانی و معنوی را جز به جز تشریح می‌کند. ایران از دیرباز به عنوان زادگاه فلسفه عرفانی شناخته شده است. به این ترتیب طی سالیان متمادی تعداد زیادی از نام‌های درخشان را در زمینه‌های عرفان و تصوف به دنیا معرفی کرده است. "مولانا جلال الدین محمد بلخی"، که او را با عنوان رومی نیز می‌شناسند، یکی از برجسته‌ترین این نام‌هاست.
مثنوی مولانا کتابی است که پیرامون عرفان، اصول تصوف، اخلاقیلات، معرفت و سایر موضوعات معنوی آموزش می‌دهد. این کتاب گرانبها شناخته‌شده‌ترین اثر مولانا است. اگرچه کتاب‌های ارزشمند بسیاری مانند منطق‌الطیر از عطار نیشابوری، گلشن راز از شبستری و حدیقه‌الحقیقه از سنائی در زمره‌ی مهمترین و ژرف‌ترین آثاری عرفانی و صوفیانه به حساب می‌آیند، اما مثنوی معنوی همچون دریایی عمیق ظهور کرد که می‌توان در آن غوطه‌ور شد و انواع گوهرهای معنوی را از آن استخراج کرد.
مثنوی در واقع یک اثر تعلیمی است که در مورد چگونگی دستیابی به حقیقت آموزش می‌دهد. از سوی دیگر لااقل در برهه‌ی سرایش مثنوی برای مولانا، شریعت هم چندان دور از معبر حقیقت نیست. در نتیجه، عجیب نیست که شاعر در کاوش برای حقیقت، روش شرع را انتخاب کند. با این همه در پس هر بیت، نکته‌ای نهفته است و در پس هر قصه، رازی که استاد "کریم زمانی"، مولاناپژوه و مثنوی‌شناس نامدار کشور، این اسرار را از دل ابیات بیرون می‌کشد و همچون مروارید در کف خواننده می‌ریزد. او "شرح جامع مثنوی معنوی" را در شش دفتر ارائه می‌کند که هم اکنون جلد پنجم آن در اختیار خوانندگان قرار گرفته است.

کتاب شرح جامع مثنوی معنوی (دفتر پنجم)

کریم زمانی
کریم زمانی (متولد ۲۰ اردیبهشت ۱۳۳۰ در تهران) مولوی‌شناس ایرانی و مترجم و مفسر قرآن است. او دوره کارشناسی زبان و ادبیات عربی را در دانشگاه تهران گذرانده‌است. برجسته‌ترین اثر او که بیش از سی بار تجدید چاپ شده‌است، «شرح جامع مثنوی معنوی» در هفت جلد است.
دسته بندی های کتاب شرح جامع مثنوی معنوی (دفتر پنجم)
قسمت هایی از کتاب شرح جامع مثنوی معنوی (دفتر پنجم) (لذت متن)
آهوی را کرد صیادی شکار اندر آخر کردش آن بی زینهار/ آخری را پر ز گاوان و خران حبس آهو کرد چون استمگران/ آهو از وحشت به هر سو می گریخت او به پیش آن خران شب کاه ریخت/ از مجاعت و اشتها هر گاو و خر کاه را می خورد خوشتر از شکر/ گاه آهو می رمید از سو به سو گه ز دود و گرد که می تافت رو / هرکرا با ضد خود بگذاشتند آن عقوبت را چو مرگ انگاشتند/ تا سلیمان گفت که آن هدهد اگر هجر را عذری نگوید معتبر / بکشمش یا خود دهم او را عذاب یک عذاب سخت بیرون از حساب/ هان کدامست آن عذاب این معتمد در قفس بودن به غیر جنس خود/ زین بدن اندر عذابی ای بشر مرغ روحت بسته با جنسی دگر/ روح بازست و طبایع زاغها دارد از زاغان و چغدان داغها / او بمانده در میانشان زارزار هم چو بوبکری به شهر سبزوار